noun\Cu·pid \ˈkyü-pəd\ The Roman god of erotic love
* * * * * * *
Waar ik een hekel aan heb: Elliot King, die mij Scheetmeisje noemt. Pruimenjam. Meneer Brombeer. Mijn lompheid. Van bruggen springen.
Waar ik van hou: Het burgerkraampje die i...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mijn wekker gilt door mijn kamer heen en met een knal, sla ik mijn hand erop. Kreunend draai ik me om en doe mijn best om mijn ogen open te houden. Gister lag ik pas om twaalf uur in bed en viel gelukkig meteen in slaap. Maar ik ben moe en heb absoluut geen zin om naar school te gaan. Mijn moeder stormt mijn kamer binnen en doet het licht aan. Ik knijp mijn ogen dicht en gooi het dekbed over mij heen. 'Mam!' zeg ik nors.
'Yasmeen. School begint over drie kwartier,' zegt ze zangerig en slaat de dekens van mij af. Haar rinkelende armbanden rondom haar pols hypnotiseren mij. ze heeft een lange jurk aan die tot de grond rijkt, die met allerlei kleurtjes is versierd. De meeste dingen maakt ze zelf of ze koopt het bij een speciale hippie winkel. Ik koop mijn kleren gewoon bij American Today tot Diesel. Ze keurt het elke keer af, maar zegt er gelukkig niet veel over. Ik laat mijzelf uit bed zakken en wrijf in mijn ogen en kan nog net een geeuw onderdrukken.
De badkamer is bezet door May en ik weet dat het nog wel een tijdje kan duren. Ik loop naar beneden om wat te eten en tot mijn verbazing zit Edgar er al. 'Goeiemorgen,' zegt hij schor en knipoogt. Ik laat me naast hem zakken en pak een toastje uit het toastrekje. 'Heb je gehoord van gisteravond?' vraag ik voorzichtig, ondertussen marmelade op mijn broodje smerend. Langzaam schud hij zijn hoofd en pakt de loops. 'De vriendin van Elliot, knalde gister met haar grote Pick-Up tegen de achterkant van de roestbak van Clairie aan,' zeg ik. Edgar wrijft over zijn stoppels. 'Elliots vriendin? Volgens mij heeft hij er geen een?'
'Daar gaat het mij niet om,' zeg ik met een zucht en neem een hapje. Mijn moeder schenkt Detox thee in voor mij en voor Edgar geitenmelk. Mijn moeder gelooft dat je botontkalking kan krijgen van koeienmelk. Mijn broertje Kile komt de trap af gestormd en omhelst Edgar. Hij ziet Edgar echt als zijn grote voorbeeld. Edgar aait over de donkere krullen van Kile. 'Gaan wij vanmiddag honkballen?' vraagt Kile en pakt een toastje en smeert er peanutbutter op. Edgar schudt zijn hoofd. 'Vanmiddag heb ik training.' Kile trekt een pruillipje en schenkt de geitenmelk in. Mijn moeder heeft ondertussen Sitarmuziek opgezet en zwiert met een wierrookstokje door de kamer. Vanmiddag komt haar Hatha yogaclubje. Mijn vader is weer eens vroeg vertrokken, voor een bedrijf die bergschoenen maakt. Ik veeg mijn mond schoon aan een servetje en ren weer naar boven. May komt net de douche uitgelopen en ik duw haar opzij. 'Hé. Het mag ook wat rustiger hoor,' zegt May en rolt met haar ogen. Haar bruine haren heeft ze in een staart gebonden en ze draagt weer haar nerdy bril. Ik schud mijn hoofd.
Na het douchen en tandenpoetsen, loop ik naar mijn kamer en kijk in mijn kast. Ik snif aan een shirtje en besluit dat het schoon is. Ik trek een zwarte broek aan en mijn sandalen met schattige, gekleurde bolletjes eraan. Mijn korte, hazel kleurige haren, laat ik los hangen. Wat kan je nou met kort haar? Ik grijp mijn rugzak en loop samen met Kile en May naar de bus.
May begroet haar beste vriendin en Kile rent naar zijn vrienden. Ik zwaai naar Zelena. Als de bus komt, stappen we in en loop naar de vaste plek van Zelena en mij. 'Kom je vanavond ook naar het strandfeestje? Het wordt echt geweldig!' zegt Zelena en klapt in haar handen. Oja, helemaal vergeten. 'Natuurlijk kom ik!' zeg ik vrolijk. 'Wacht... Ik heb huisarrest. Ik denk niet dat mijn moeder mij laat gaan.' Ik trek een treurig pruillipje. Zelena zucht en rolt met haar ogen.
'Akimi komt ook? En je kan Clairie meenemen?' smeekt Zelena. Ik zucht en haal mijn schouders op. mijn moeder laat mij sowieso niet gaan. Zelena steekt haar vinger op. 'A! Je kan toch ontsnappen uit je raam? Ik pik je dan op en scheuren dan naar het strand.' Ik wrijf over mijn kin heen en knik.
'Vooruit,' zeg ik. Zelena gilt en omhelst mij. 'Pik me op tegen achten. Ik bedenk wel wat.'
** *
Onze dag begint met biologie. We moeten schimmel gaan kweken. Samen met Akimi doen we een laboratorium jas aan en kijken onder een microscoop hoe een celletje eruit ziet. We moeten het vervolgens natekenen. 'Je komt ook vanavond?' fluistert Akimi. Ik knik en haal het glazen schaaltje onder de loop vandaan. 'Mooi zo. Ik neem wel wat popcorn mee en chips.'
Opeens trekt er iemand aan mijn jas en als ik mij omdraai, laat Rowdy Cutcher een briefje zien. Hij is de vriend van Elliot. Elliot zit een klas hoger, maar hij is blijkbaar ook bevriend met mensen die in mijn jaar zitten. connecties, je weet wel. 'Deze is van Elliot,' zegt hij met een grote grijns en duwt het briefje in mijn hand. 'Zeg de volgende keer tegen je vriend dat hij het ook persoonlijk kan zeggen,' zeg ik koeltjes. Rowdy zucht en gaat verder met zijn partner. 'Maak het open,' sist Akimi. Langzaam ontvouw ik het briefje. Spuug in mijn burger? Scheetmeisje, Mess je met mij, mess je met de verkeerde! Ik scheur het briefje en gooi de snippers in de prullenbak. Mest? 'Ik ben zo de pineut,' zucht ik en leg mijn hoofd op mijn handen. 'Hoe krijg ik het ook voor mekaar om op de hate list van de meest populaire jongen te komen...' zucht ik somber. Akimi geeft mij een schouder klopje. 'Komt goed. Hij gaat toch niks doen? Je weet dat hij niet de beste vriend van de directeur is. Dus als hij wat uithaalt, is hij geschorst.' Ze schuift een ander soort schimmel onder het vergrootglas. 'Hmm. Dit is denk ik de kaasschimmel van de tenen van meneer Rowens,' grinnikt ze. Ik schiet in de lach. 'Je hebt me,' zeg ik lachend.
In de pauze, probeer ik zoveel mogelijk tussen de mensenmassa te lopen, zodat ik niet opval. Haastig neem ik een afslag naar mijn kluisje. Ik heb een enorme stapel met losse aantekenblaadjes die ik heb geleend van Akimi en ik doe mijn best dat het niet uit mijn handen valt. Haastig kijk ik om mij heen en voor dat ik het weet, kijk ik recht in de blauwe ogen van Elliot. Hij kijkt mij geniepig aan met een enorme grijns op zijn volle lippen. Elliot loopt langzaam mij voorbij en verdwijnt de hoek om. Wat is die jongen van plan?
Ik open mijn kluisje en een enorme stinkberg van een drabbige substantie , valt over mij heen. Mijn armen vliegen omhoog en blaadjes schieten uit mijn hand. Voorbijgangers beginnen te gillen en trekken een vies gezicht, als ze zien dat er koeienvlaai uit mijn kluisje is gekatapuliceerd. Er gaat een confettikanon, waardoor iedereen begint te schreeuwen dat er een bom is afgegaan. Ik gil het uit en kan wel huilen; de poep druipt van mijn kleding af. Ik hoor mensen lachen om mij een, maar ik ben te verdoofd om er wat er van te zeggen. Akimi en Zelena komen de hoek om gestormd en duwen alle lachende scholieren weg en gaan voor de camera's staan. Als bewakers, brengen ze mijn naar het toilet.
De cheerleaders die druk bezig zijn met make-up op doen, beginnen hard te lachen en foto's te maken als ze mij zien. 'Ieuw. Je stinkt,' zegt er eentje en gierend lopen ze het gebouw uit. Ik veeg huilend de drab van mijn armen en veeg mijn armen met kraanwater schoon. Akimi heeft altijd schone kleren in haar kluisje, omdat ze wel eens in de regen naar school fietst. Ze komt terug met een trui en een schone broek. 'Dank je,' zeg ik sniffend. 'Jullie zijn mijn helden.'
'Hé!' zegt Zelena. 'Dit accepteer je toch niet zomaar?' Ze geeft een bemoedigend klopje op mijn schouder. 'Je weet dat we wraak willen?' zegt Akimi bemoedigend. Ik bal mijn vuisten en knik. Snel veeg ik de tranen weg. 'Je hebt gelijk.' Woest veeg ik de koeienpoep uit mijn gezicht. Akimi spuit wat Lotus parfum op mijn kleren – wat niet veel helpt. Iedereen kan mij van tien meter aan zien komen- en woest loop ik naar de aula. Iedereen maakt ruimte voor mij, omdat ze niet door mij aangeraakt willen worden. 'Hé, Elliot?' zeg ik woedend als ik hem heb gevonden bij de kantine. Het meisje van gister, klopt op zijn schouders. 'Die stinkdier vraagt om je aandacht,' zegt ze verveeld. Elliot draait zich grijnzend om. 'Alles goed? Zo zie...' Hij kan zijn zin niet afmaken en ik geef hem een harde klap met mijn koeienvlaai handen in zijn gezicht. 'Gore eikel,' sis ik en smeer wat op zijn witte polo shirtje. Elliot kijkt woedend naar mij en duwt mij zachtjes weg. 'Wegwezen nu,' gromt hij en veegt met een servetje zijn wangen af. Ik stamp weer de mensenmassa uit, die mij wijzend en fluisterend nastaren. Het kan mij niet schelen wat ze van mij denken. 'Ik was het niet!' roep hij mij na. Ik steek mijn middelvinger op.
Ik neem de eerste bus terug naar huis en zie thuis wel verder.
