Chapter -60 (Part 1)

702 11 1
                                    

Audrey POV

IM staring at my own reflection in front of the mirror while Im combing my hair. But my attention isn't there.

Its been a while since....the last time...I felt...that kind of pain.

Hinawakan ko ang malaki kung tyan at napailing nang ilang beses. No! Im just being paranoid. Dala lang 'yun nang pagbubuntis ko dahil malaki na si baby at bumibigat. Tama! 'Yun yun. I dont need to be worry. Everything is okay!

"Yes. Everything is okay. My baby is okay....Im okay....a-as well." Kumbinsi ko sa sarili ko.

Nagulat ako nang biglang may mga brasong yumakap sakin mula sa likod at ang paghalik nito sakin sa ulo. "My beautiful, wife." Bulong niya.

I smiled and looked at him through the mirror.  "Talaga?"

Mabilis niya ako hinalikan sa pisnge.  "Talaga."

Inalalayan niya akong makatayo at pinaharap sa kanya. "Ready?" He asked.

"For what?"

"For my surprise. But before that..wear this jacket first."

"Lalabas ba tayo?" Tanung ko.

"Yes."

Nakahawak si hubby sa beywang ko habang naglalakad kami papuntang..."Rooftop?" Nang bahay. Anong gagawin namin 'don? Star gazing? Gusto ko 'yan!

"You'll know later."

Binuksan niya ang pinto nang rooftop at tumambad sakin ang maliwanag na rooftop kung saan nag mukha itong play ground. Madaming laruan, may slides, swing at iba pang makikita sa play ground. May mga crib din, play mat, malalaking babyron, mga damit pambata at sapatos na dekorasyon. Madaming decorations, may magkain, at sa mismong gitna nito ay may nakalagay na 'Audrey's Baby Shower'

Nagulat ako nang biglang may pumutok--party poppers pala.

"Surprise!"

"Oh my God!" Napatakip ako sa bibig ko at di mapigilang maiyak. Nakakaamazed. Ramdam ko ang pagyakap sakin nang asawa ko mula sa gilid. "You like it?"

Tumango ako. "I-I love it."

"Glad you love it."

Naglakad kami papunta sa mga kaibigan naming masayang nakatingin samin. These people are really amazing. Im so lucky to have them in mylife.

"You guys prepared this?" Tanung ko.

"Yuup! Nagustuhan mo ba?" Mylene asked.

Tumango ako. "Salamat"

_

Napuno ang buong rooftop nang tawanan. Dahil nga sa magkakasama kaming lahat--hindi mawawala ang kabaliwan. I told you, even years had past--we will always be like this.

I didn't imagined I can be able to meet someone like them. When I found out about may ill, I didn't have the chance to mingle with others--to meet or to have a friend. I was so alone that time and already accepted that this is my life will be going.

Pero binigyan ako nang pagkakataon na ibahin 'yung mundong 'yun. Umuwi ako dito sa Pinas at pumasok sa totoong paaralan--kung saan nagsimula ang lahat. Kung saan ko sila nakilala.

Si Yna--ang pinsan ko. Ang una kung naging kasama, at ang dahilan kung bakit ko nakilala ang iba. Si Tommy--ang boyfriend ni Yna, ang unang lalaking nakilala ko sa Hanyang University. Isang makulit na lalaki, na mahal na mahal ang pinsan ko. Si Kleen, ang pinakaseryuso, pero ang nagbigay daan sakin para makilala nang lubusan si Dylan. Si Julian, ang chick boy sa groupo, pero isa ring baliw. At ang huli---si Dylan, ang arogante at masungit. Ang tinaguriang Mr. Cold. Unang beses ko palang siyang makilala---hindi ko na siya gusto. Pero akalain mo nga naman. Haha

Behind His ColdnessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon