(MEDYADAKİ EGE BARIŞ' IN ABİSİ)
Başıma dökülen suyla küfrederek uyandım.Gözümü açtığım anda "sen bittin lan" deyip abim olacak ibnenin üstüne atladım.Elindeki boş sürahiyle kaçmaya çalışıyordu evin içinde kahkaha atarak, böyle uyandırılır mıydı insan. Yakaladığım anda annem bağırmaya başladı. "Ege ben sana yapma demedim mi" diye ben de üzerine atladım annemin konuşmasını fırsat bilerek, kendisini tuttuğum gibi götürüp lavaboya kafasını soktum. Halen bir tepki vereceğine gülüyordu. "İflah olmazsın" deyip odama çıktım ve saate baktım.7 buçuğa geliyordu duşa girdim, çıkınca hemen giyinip ıslak saçlarımı kuruttum.Önlerini fönleyip kahvaltıya indim. Abim ortalıkta görünmüyordu. Annemi öptüm, çantamı alıp evden çıktım.
(EDA'NIN AĞIZINDAN)
Otobüsü durdurdum ve bindim.koltuğuma yerleşip duygusal bir şarkı açtım ve şarkının etkisiyle kafamı cama dayadım.Kafamın saniyede dört beş kere cama çarpmasından sonra bu fikirden vazgeçtim.Bende böyle bir manyaktım, hiçbir sorunumun olmadığı zamanlarda duygusal müzikler açıp psikolojimi bozardım.Kendime kızarken okulun önüne geldiğimi farkettim ve otobüsten indim.Okulun içine girdiğimde daha bir aydır bu okulda olmama rağmen gönlümü fetheden Ayşe teyzeye selam verdim, her zaman gülümsüyordu ve çok cana yakın biriydi böyle insanlar ister istemez aramızdaki duvarı yıkıyordu. Binanın içine girip sınıfıma doğru yürüdüm. Koridorun ucunda Nehir' i gördüm koşarak yanıma geliyordu. "Günaydın Eda" dedi bu kız anlayamadığım bir şekilde beni seviyordu bense kendisine karşı hiçbir şey hissetmiyordum."Günaydın Nehir" dedim ve sınıfa girip sırama oturdum.
Deniz telefonuyla oynuyordu.beni görünce gülümsedi ve sırada kaydı.Çantamı koyup oturdum.Dün okul çıkışı neler yaptığını anlatırken içeri hoca girdi ve ben yine barış tarafından izleniyordum.Bir cesaret ben de dönüp ona baktım ve göz göze geldik.Hemen kızarıp önüme döndüm.
Dersleri 6 ders öğleden önce 2 ders öğleden sonra görüyorduk ve şu an öğle arasıydı.Deniz ile Nehir yanıma gelip" yemekhaneye gidelim" dedi. Ben de "aç değilim siz gidin isterseniz" dedim. Önce olmaz öyle şey deselerse de zorla da olsa yemekhaneye indiler.Sınıfta iki üç kız kalmıştı.Onlara baktıktan sonra kafamı kitabıma gömdüm.Kızlar da sınıftan çıktı ve iyice sıkılmaya başladım tam kapıya bakıp Nehir ile Deniz in gelmesini beklerken içeri Barış girdi.Birkaç saniye baktıktan sonra gözlerinin beni bulmasıyla kafamı kitabıma çevirdim."Hep böyle bakışıp konuşmayacak mıyız" dedi.Şaşkın bir ifadeyle ona bakıp "Ne münasebet" kendimi kurtarmaya çalıştım ama kendi dediğime kendim bile inanmıyordum.Gelip önümdeki sıraya oturdu ve" tanışalım" dedi. Ben zaten seni tanıyorum dedim en ciddi ifademle ama içim resmen Mahmut Tuncer e bağlamış halay çekiyordu."Öyle tanışmaktan bahsetmiyorum sadece ismimi biliyorsun arkadaş olarak tanışalım"dedi ve göz kırptı. O göz kırptığı anda öteki aleme geçtim sandım. Tabiki büyük bir çaba sarf ederek "tamam olur " diyebildim iyi o zaman çıkışta bir yerlere gidelim dedi. "Anneme sormam gerekiyor." dedim. Geniş bir gülümsemeyle "Tamam annene sorunca bana söylersin ŞİRİN" dedi ve sinirden kıpkırmızı oldum.
Bölümler kısa okurkuşlar sık sık yazmaya çalışıyorum ve haliyle kısa oluyor uzatmaya çalışacağım inşallah votelerinizi ve yorum yapmayı esirgemeyin sizi seviyorum...❤❤😃🙌
YOU ARE READING
Mucize (Düzenleniyor)
Teen Fiction"Sadece okula gelen bir kız mı Barış bence tam sana uygun biri?" "Yapma anne o kız kim ben kim." Eda güzelliği ile her erkeğin rüyalarını süsleyen bir genç kız ama onu diğerlerinden farklı kılan bir şey var. "Çok zor" her şeyiyle onu tanımlayan i...
