10 ya da 11 yaşında olduğunu tahmin ettiğim çocuk beni bir yere götürüyor.Etrafımdan geçen insanların bir amacı yokmuş gibi sanki.Sadece oradan oraya gidiyor ve geri dönüyorlar.
"Bu kutsal çember daha doğrusu Reekarne çemberi.İçinden çıkamazsınız.Patronun emirleri böyle."
Patron mu?O da kim?
"Sen öldün.Kaybolan bir ruhsun.Ama Patron sana bir şans verdi."
O neden bahsediyor,ben tam olarak neyim?
"Bu şansı iyi kullansan iyi olur!"Küçük çocuk bana gülümsedi.
"Gözlerini kapat ."
Ardından varoluşumun tek kanıtı olan hafif vücudum uçuyordu sanki.Gözlerimi açtım.
Biz..
Havadaydık ve şiddetle yere düşüyorduk.
Küçük çocuk da benimle birlikteydi ama düşmesine rağmen kahkaha atmaya devam ediyordu.Dudaklarını araladı ve yüzü ciddi bir hal aldı.Hala düşüyor olmamıza rağmen.
"Daha önce söylediğim gibi sen kaybolmuş bir ruhsun.Patron'un verdiği şans ise tekrardan bir vücutta yaşam bulabilmek.İçinde yaşayacağın vücut şu an da ölüyor.Ruhu içinden çıkıyor.Birazdan tamamen ölmüş olacak.O esnada da onun vücuduna sen gireceksin."
YOU ARE READING
Sıfırdan Başlayalım!
Fanfiction"Sıfırdan başlayacaksın! Ama bir şartın var. Kısıtlı bir zamanın olacak . Sen kaybolmuş ruh, Uzumaki Naruto'ya Yeni bir yaşam vereceksin." | 24. 08. 2016 - 31.12.2016 | |Mori Eto'nun gençlik romanından esinlenerek yazılmıştır.|
