Sıfırdan Başlayalım!

₪28:Final₪

"Ü....Üzgünüm.."
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Neden..Üzgün..sün?
Akşam olduğunda ödevlerimi bitirdim.
Kushina..Beni çağırdı.
Akşam yemeği için sofraya oturdum.
Minato,yorgun görünüyordu.
Artık..Bir şeyler yapmalıydım.
Tüm cesaretimi topladım.
"Baba?İyi misin?"Elini tuttum.
Kushina elindeki tabağı düşürdü.
Minato'nun gözleri dolmuş,elimi daha da sıkmıştı.Arkamda hissettiğim kollar ile anladım.
Kushina bana sarılıyordu.
Minato,sandalyeden kalktı.
Yanıma oturdu.
Saçlarımı okşadı.
Diğer yanıma da Kushina oturdu.
İkisi de ellerimi tuttu.
Kushina,sağ omuzuma,Minato sol omzuma başını yasladı.
Ve ikisi de
Ağladılar.
Seslice..
Tüm acılarını...Çektikleri sıkıntıları bana anlatmak,tüm pişmanlıklarını bana anlatıyorlardı sanki...
İkisinin de elleri Sıcacıktı.

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Birlikte..İlk kez kahvaltı yaptık.
Kushina'nın Omleti çok lezzetliydi.
Yemek için teşekkür ettiğimde,tekrar ağladı..

Bugün..
6 ay dolmuştu.
Bu...
Okuldaki son günümdü.
Hinata'ya..Kırmızı gül aldım.
İlk aldığım günkü gibi..
Okula gittim.
Dersler çabucak geçiyor,zamanın bitmesini istemiyordum.
Elimde değildi.
Resim kulübüne girdim.Herkese selam verdim.
Ve Yarım kalan portreyi inceledim.
Bugün...Tamamlayacak gibi hissediyordum.
Aklıma getirdim.
6 ay boyunca benimle ilgilenen kız,
Beni...Kendine aşık eden kız,
Naruto'nun sevdiği o kız,
Bana umut veren,
Beyaz eşsiz gözleri,
Uzun lila saçları,
Kocaman gözlükleri,
Elime aldığım kalemle..
Her şeyi..Onun güzelliğini hayal ederek çizdim.
Baya uzun sürmüş olmasına rağmen...Sonunda resmi bitirmiştim.
Portrenin altına,
"Sıfırdan başlamama yardım eden....Dünyanın en güzel kızı..Teşekkür ederim." Yazdım.
Leon,öğle arasında beni çağırmıştı.
Gitmeden önce...
Sasukelerin Yanına uğradım.
"Nasılsın dostum?Yorgun gibisin."dedi.
Sakura"Hinata iel birlikteyse yorgunluğu geçer."dedi ve güldü.
Gözlerimin dolduğunu hissettim.
6 ay..
Belki sadece 6 ay onları tanımıştım.
Ama..Onları özleyecektim.
Sasuke'elini omzuma attı.
"Naruto?İyi misin?"
Endişeli olduğu ses tonundan anlaşılıyordu.
"Sasuke..Sakura...Her şey için teşekkür ederim.."
"Hey?Neden ölecekmiş gibi konuşuyorsun?"dedi Sakura .
"Ah..Hayır..Sadece yorgunum.."

"Naruto.."
Sasuke ve Sakura'ya gülümsedim.
"Beni...Sıfırdan başlattığını için...Teşekkür ederim.Bir insanın...Sahip olabileceği en iyi dostlarsınız!"dedim ve gülümsedim.
Odadan çıktım.
Koşmaya başladım.
Onu bulmalıydım.
Hinata,resim kulübünde...Ona yaptığım tabloyu inceliyordu.
Bana döndü.Gözleri dolmuş,yanakları kızarmıştı.
"Bu...Ben...miyim?"
"Evet..."
Bana doğru koştu ve boynuma atladı.
"H-Hinata..."
Yapma...
Yine..
Ağlayacağım..
Ağlayarak veda etmek istemiyorum..
Ben de ona sarıldım.Kulağıma fısıldadı.
"Seni seviyorum Naruto-kun..Her şeyden ve herkesten çok.."
Benden ayrıldı.Gözlerimin içine baktı.
Naruto..
Beni affet.
Onu öptüm.
Kısacık bir öpücük olmasına rağmen...
Benim için anlamı çok büyüktü.
"Ben de seni seviyorum.."
Odadan çıktım ve çatı katına koştum.Leon beni bekliyordu.
"Geldin."
''Evet.."
Kararımı verdim ve ona söyledim.
"Leon,Günahımı buldum.Ben..Birisin öldürdüm değil mi?"