₪16₪

798 77 37
                                    

Bıçağı,karnımın üzerinde gezdirdim.
Sadece saplamam gerekiyordu.
Hazırdım .
Naruto ile başka bir yerde karşılaştığımızda ondan özür dileyeceğim.
Hazırdım.Saplayacaktım.
O an başımda çok şiddetli bir ağırı hissettim ve bıçağı yere düşürdüm.
"Gerçekten mi?"
Bu ses...
"Ölmeyi istemen...Bu kadar kolay mı?!"

Leon..Sesi Çok öfkeli...
Gözlerimin önünde belirlen ışık hüzmesiyle yerimden sıçradım.
Leon,gelmişti.
Daha önce hiç görmediğim bir ifade vardı gözlerinde.
"Bencilsin.Ama bir o kadar da korkak!Kendini öldürmek ha?!Naruto'nun vücuduna bir bak!O senin kadar şanslı değildi!Seni gibi başka bir vücutta doğmadı!O öldü!Ama senin bir şansın var!Naruto'ya yeni bir yaşam vermek!Kendi günahını hatırlamak!Aptal!Hinata'dan özür bile dilemeden nereye gidiyorsun?!"

Leon,derin bir nefes aldı.
Gözlerinde biriken gözyaşları..
Leon,neden benim için üzülsün ki?
Elinin tersi ile gözyaşlarını sildi ve elimdeki bıçağı aldı.
Kalbim hızlanmış,bedenim sanki felç geçiriyor gibi hareketsizdi.
Artık tutamamıştım.
Şiddetle ağlamaya başladım.Titreyen sesimle;
"B...B-Ben...İstemedim...Gerçekten...Hinata'yı üzmek istemedim...Ama..Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum..."

"Ben ne için buradayım Aptal!6 ayın sonunda zaten Naruto tamamen ölecek!Sen de onunla birlikle yok olacaksın!
Ama Naruto...Son 6 ayını iyi geçirmeli!Bunu sağlamakta senin görevin!Sana yardım edeceğim.Tamam mı?Bir daha sakın bunu deneme."
Hinata da aynı şeyi söylemişti.
"Sakın deneme.."
O da Naruto'nun ölmesini istemezdi...
Elimi Leon'a uzattım ve gülümsemeye çalıştım.
"Sıfırdan Başlayalım!"

Sıfırdan Başlayalım!Where stories live. Discover now