Sıfırdan Başlayalım!

₪10₪

Ah..Leon da beni yalnız bıraktı!Nasıl bir rehber kaybolan bir ruha bunu yapar?!
Neyseki hangi şubede olduğumu söylemişti.
Sınıfa girdim.Tüm sınıfın bakışları üzerimdeydi.Neden bakıyorlar ki? Nereye oturmalıyım?
Arkalarda bir yere oturdum.
İnsanların şaşkın bakışları rahatsız ediciydi.
Umursamadım ve öğretmenin gelmesini bekledim.
İçeriye gümüş renginde saçlara sahip birisi geldi.
Leon'un dediğine göre bu adam Kakashi-sensei olmalıydı .
Bana gülümsedi.
Vay canına..Naruto'ya gülümseyen birisi var mıydı gerçekten?
"Aramıza dönmeme sevindim Naruto."dedi.
"Ben de öyle efendim.Derslerimde elimden geleni yapacağım!Diğer herkese yetişeceğim."

"Aferin!"
Hey..Bu sınıf neden şaşkın bir şekilde bana bakıyor?Bu iş sıkıcı olmaya başladı.Öğretmen bile şaşırdı.
Cidden sen nasıl birisin Naruto?
Dersi bir şekilde atlattıktan sonra,başımda hissettiğim minik ellerle aniden başımı kaldırdım.
"Leon?Nerelerdeydin?!."
Sesimi yükseltmemle herkes bana bakıyordu.
Başımı çevirdim ve sınıftan çıktım.Leon bana önderlik etmeye devam ederken,konuşmaya başladı.
"Burası resim odası.Artık girebilirsin."
Kapıyı yavaşça açtım.Şüpheli bakışlardan ziyade bu insanlar daha samimilerdi.
"Şu tuvali alacaksın."
Tuvali aldım.Naruto'nun çizdiği resimi inceledim.Resim yarım kalmıştı.
"Naruto'nun ölmeden önce ki son resmiydi.Ne yazik ki tamamlayamadı.Sen tamamlayabilirsin."
Dedi ve tekrardan gülümsedi.
Ama..Ben...Yapabileceğimden pek emin değilim.Yani...Bu Naruto'nun tablosu..Ve yine...O kız...O kızı çizecek kadar cesaretliyse neden itiraf edememiş ki?
Saçlarını ve yüzünü çizmiş.Ama kızın gözleri,dudakları ya da burnu çizilmemiş.
Kenarda duran boyalara baktım.
Belki bir şeyler yapabilirim.
Resme odaklandım.
Omzuma dokunan eli hissetmeyecek kadar çok odaklanmıştım.
"Naruto-kun?"