Misafir Ruh

(MR)Bölüm 17: Sözer Ailesine Yakın Olmak Cesaret İster

Genç kız adamın yaptığı tehditi açıkça görebiliyordu. Duvarlar sanki hareket haline geçmiş ve etrafında durmadan dönmeye başlamıştı. Bir an önce bulunduğu odadan çıkmak istiyordu. Bu yüzden kapıdan çıkmadan önce adamın yaptığı teklifi kabul ettiğini gösteren baş işaretini yaptı.

"Aferin sana hanım kız." dedi adam alaycılıkla. Elinde ki bardağı dudaklarına götürüp içkiyi sonuna kadar içti ve Seren'e odadan çıkması için işaretini yaptı.

Genç kız villadan dışarı çıktığında geldikleri arabanın aynı yerde olduğunu gördü. Kapıları ardına kadar açık bir halde Seren'in binmesini bekliyorlardı. Genç kız arabaya doğru adım atarken Kutlu'nun arabada yarı baygın halde yattığını gördü. Başı koltuğun kenarına dayanmıştı ama sırtı açıkta kalacak şekilde oturuyordu. Kendinde değilmiş gibi bir hali vardı. Seren yanına oturduğunda herhangi bir harekette bulunmadı.

Araba hareket ettikten kısa bir süre sonra ıssız bir ormanın ortasında yer alan küçük bir kulübenin önünde sarsılarak durdu. İki yer arası mesafe o kadar kısa sürmüştü ki Seren bayılıp bayılmadığını merak etti. Resmen ormanın orta yerindeydiler. Burada olmaları kadar böyle bir yerde kulübenin olması bile oldukça garipti. Seren olanları sorgulamaması gerektiğini hatırlattı kendine. Şuan burada bunları yaşıyor olabilirdi ama bunun ikincisi olmayacaktı.

İkiliyi tekrardan arabadan indirip içeriye soktular. Seren kendi başına  yürüyebilecek durumdaydı ama Kutlu'yu iki adam anca taşıyabiliyordu. Adım atacak kadar bile hali yoktu. Kulübeye önce Kutlu ve yanında ki iki adam girdi. Ardından genç kız eşikten içeriye adım attığında arkasından kapı sertçe kapandı.

Dışarıdan kulübe, tatil için yapılan bir yapı olarak görünse de içerisi tamamen bir hastanenin bekleme odasını andırıyordu. Ahşap duvarlar sadeydi ve insanların oturması için kahverengi koltukları duvar kenarına dizilmişti. İçeriye giden kısa koridorun önünde beyaz bir perde çekilmişti. Seren buranın Sağlık Bakanlığının kontrolünde olduğunu düşünmüyordu. Burası daha gizli işlerin yürütüldüğü bir yerdi. Üzerinden bir titreme geçerken koridoru gözden uzak tutan perde aralandı ve kırlaşmış top sakalı, yuvarlak gözlükleriyle orta boylu bir adam karşılarına çıktı.

Adam diğerlerine selam vermedi diğerleri de ona herhangi bir şey söylememişti. Fakat adam Kutlu'nun yarı baygın halini görünce işaret ve baş parmağıyla burnunun kemerini sıktı. Sakinleşmek için yaptığı bir hareket olmalıydı.

"Yine onu bu halde getirdiğinize inanmıyorum." adamın sesi testerenin bir kütüğü keserken çıkardığı ses benziyordu. Oldukça gıcırtılıydı. Eliyle perdeyi aralayıp adama içeri geçmesini işaret etti. İki adam Kutlu'yu sürükleyerek perdenin arkasında kayboldu. Şimdi içeride arabayı kullanan adam, Seren ve top sakallı adam kalmıştı.

Adam gözlerini Seren'in üzerinde sabitlediğinde kaşlarını çattı. Onun burada olmaması gerektiğini ifade eden bir bakıştı. Bu akşam kızı gören herkes ona bu şekilde bakmıştı.

"Bu kim?" diye sordu kapının önünde dikilen adama. Adam tek kelime etmeden ona baktığında diğeri sadece başını sallamakla yetindi ve perdenin arkasında gözden kayboldu.

Seren konuşmanın burada bir tür iletişim yolu olmadığını anlamıştı.

Perdenin arkasından bekleme odasına Kutlu'nun kesik kesik iniltileri taşarken genç kız oturduğu koltuğun kenarlarını sıktı. Üç adamda onunla beraber olmasına rağmen tek kelime konuşmuyorlardı. Seren nasıl bir belanın içinde olduğunu anlamamıştı. Ortamda ki sessizlik yüzünden Kutlu'nun acı dolu iniltileri daha çok duyuluyordu. Seren dudağını ısırıp kendi acısını görmezden gelmeye çalıştı. Bir süre sonra ona işkence eden iniltiler kesildi ve Seren derin bir nefes aldı. Ardından koridorun perdesi aralandı ve Kutlu göründü. Kendi başına yürüyebilecek kadar iyiydi. Seren'e bir an için bile bakmadan kulübeden peşinde bir adamla beraber çıktı. Genç kız hemen ayaklandı. Bu hareketi canını acıtsa da adamın peşinden gitmek istiyordu. Burada tek başına kalamazdı. Tam kapıya doğru adım atacağı sırada perdenin arkasından top sakallı adamın başı göründü.