The Mask Serisi'nin 2. kitabı, With Or Without The Mask'in devam kitabıdır. (Kitap askıdadır. Yine de okumak istiyorsanız iyi okumalar ♡)
"Çekil, Nathalie." dedi ve Nathalie'nin yanından uzaklaştı. Cidden çok öfkeliydi. Babasının ofisinin kapısını...
Öylesine seçtim çok sevdiğim bir şarkıdır. Vocaloid sevenlerin dinlemesini öneririm.
Neyse iyi okumalar size.
"Çünkü ben onun ta kendisiyim." Marinette nefesi kesilmiş, gözlerini pörtletmiş bir şekilde Adrien'a bakıyordu.
"Uh... Marinette? Hey, iyi misin?"
"S-Sen ş-şim-şimdi C-Chat No-Noir m-m-mısın y-yani? Bayılmam lazım bi sn." Marinette cümlesini bitirir bitirmez bayılmıştı. Adrien ise şaşkın şaşkın Marinette'e bakıyordu.
"Marinette... Ciddi misin? Böyle br anda mı?" dedi ve güldü. Yüzüğüne dokundu ve gerçek kimliğine büründükten sonra kapıya doğru ilerledi. Bay ve Bayan Dupain- pardon, anne ve- Ay yine pardon, Sabine Teyze ve Tom Amca'nın yanına gidince Sabine Teyze birden patladı,
"Ayy Tom, damadımız bir kahraman ve yakışıklı bir manken! Aayh, bağa bir şeyler oliyi!" dedi ve eliyle kendini yelpazelemeye başladı. Tom da onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Adrien ise şaşkın ve endişeli bakışlarla onları izliyordu.
"K-Kahraman?" Sabine kıkırdadı ve Adrien'a yaklaşarak fısıldadı.
"Sırrını biliyoruz canım, ama sen hiç merak etme o iş bende." dedi ve dudaklarına hayali bir fermuar çekip göz kırptı. Adrien ise anlamamış bir şekilde gergince gülümsedi.
"Ehehe, şey... M-Marinette'e şey oldu da..."
"Bayıldı mı? Ah, normal. Mutluluk tavan yapmış olmalı." diye cevap verdi Sabine. Adrien yine gergince gülümsedi.
"Şey... Umm... Peki... Ben... Marinette'in yanına gideyim o zaman." dedi ve odaya geri döndü. Marinette uyanmıştı. Yavaş adımlarla duvarın arkasına doğru ilerledi. Neyse ki Marinette onu görmemişti. Marinette kendi kendine bir şeyler söylüyordu, Adrien da onu dinlemeye başladı.
"Demek rüyaymış... Uh... Öyle gerçekçiydi ki. Chat Noir ve Adrien... Yok canım daha neler! Eğer o rüyaysa... Tikki? Tikki!" Panikle etrafına bakındı. "Tikki!" Yataktan kalktı ve eşyaların altına bakınmaya başladı. Tikki olsa olsa minik çantasında olurdu. Panikle çantayı açmaya çalıştı ancak parmakları korkuyla titrediği icin bunu yapnası çok zordu. En sonunda açmayı başardı ancak hayal kırıklığına uğradı. "Tikki..." Buğulanan gözlerini sildi ve duvara yaslanıp aşağı doğru kayarak yere oturdu. Üzerindeki hastane elbisesini umursamadan dizlerine sarılıp başını dizlerine gömdü ve ağlamaya başladı.
"Tikki..." Adrien daha fazla dayanamadı ve saklandığı yerden çıkıp sessiz adımlarla Marinette'e yaklaştı. Kollarını kocaman açarak Marinette'e sımsıkı sarıldı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
