5 oktober, 2001
Dear nobody,
Ik wil je laten weten dat ik niet Elke dag schrijf. Ik beleef niet elke dag iets spannends of iets wat echt boeit, maar vandaag had ik weer eens ruzie met mijn ouders.wat ik vaker wel heb. Het lijkt alsof ze mij niet begrijpen. alsof ik een vreemde ben dat leeft in hun huis. Ik heb geen broertjes of zusjes. Ik ben enigste kind. Ik ben dus letterlijk alleen. Het voelt alsof ik leef in een wereld waar ik niet thuis hoor. Er is zoveel pijn. Weet je, zoveel. De stemmen willen maar niet uit mijn hoofd gaan. Immers, hoe kan ik ontsnappen van al mijn gedachtes.
Na alles ben ik de pijn al gewend. Elke dag. Niet eten, mensen vermijden, huilen, snijden, opnieuw. Soms vraag ik mezelf af of het normaal is jezelf zoveel te haten.
Groetjes, kim
YOU ARE READING
Dear Nobody,
Short StoryDear nobody, Ik schrijf deze brief omdat ik niemand anders heb om mee te praten. Ik heb te veel dingen aan mijn hoofd. Ik heb gevoelens die ik niet kan uiten. Iedereen denkt dat ik een blij meisje ben dat altijd lacht en veel vrienden heeft, maar...
