15 oktober, 2001
Dear nobody,
Het is zondagochtend. Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Ik heb zelfs slaappillen ingenomen,maar niks hielp. ik bleef maar denken aan Shawn. Ik kreeg steeds een raar gevoel als ik aan hem dacht ik weet niet precies wat ik voelde, maar ik weet wel dat als ik het gevoel krijg de pijn een beetje weg gaat. Morgen zie ik Shawn eindelijk weer. Het is fijn om iemand te hebben naast jou. Ik heb nog een lange dag te gaan. Wat ik vandaag ga doen weet ik nog niet. Ik blijf misschien zoals altijd wel gewoon in mijn kamer of ik ga buiten zitten. Ik heb al mijn huiswerk al gedaan dus dat hoef ik niet meer te doen. Ik vind school leuk. Als ik op school ben vergeet ik hoeveel pijn ik heb, maar soms word ik moe. Ik word moe van het doen alsof. Alsof ik echt blij ben met mezelf en alsof mijn leven perfect is. Soms ben ik gewoon moe van alles.
Groetjes, kim
CITEȘTI
Dear Nobody,
Proză scurtăDear nobody, Ik schrijf deze brief omdat ik niemand anders heb om mee te praten. Ik heb te veel dingen aan mijn hoofd. Ik heb gevoelens die ik niet kan uiten. Iedereen denkt dat ik een blij meisje ben dat altijd lacht en veel vrienden heeft, maar...
