Τέλοςςςςςς

988 85 60
                                    

Κάντε μου τη χάρη να διαβάσετε από την επόμενη μέρα και μετά. Δεν θέλετε να το διαβάσετε. Αν και δεν γίνεται τίποτα τρομερό απλά σας το λέω.

Jungkook's Pov

"Βγάλε την μπλούζα σου. Τώρα." με διέταξε με τη βαριά φωνή του και τα μάτια του γυαλιζαν από ποθο και κάτι άλλο που δεν μπορούσα να καταλάβω.

"Πώς?" τον κοίταξα τρομαγμενος. Νόμιζα πως θα το πηγαίναμε πιο αργά πριν δευτερόλεπτα μου μιλούσε τόσο γλυκά. Τι έγινε?

"Απλά καντο." θυμήθηκα τα λόγια του Yoongi και υπακουσα. Καλό αγόρι.

Ένιωθα πολύ αβολα με το βλέμμα του έτσι επάνω μου. Μήπως το σώμα μου δεν ήταν αρκετά γυμνασμενο, οι κοιλιακοι μου είχαν σχεδόν εξαφανιστεί μη-

"Το σώμα σου είναι τόσο υπεροχο" μου ψιθύρισε και εγώ χαμογελασα. Του τράβηξα ντροπαλα την μπλούζα ελπίζοντας πως θα καταλαβαινε τι ήθελα. Και μάλλον κατάλαβε γιατί τον άκουσα να γελάει.

"Πολύ ανυπομονος μας βγήκες, ε? Αν θες τόσο πολύ να με δεις χωρίς μπλούζα τότε κάνε με να τη βγάλω. Δείξε μου τι μπορούν να κάνουν αυτά τα χειλακια σου." είπε και πέρασε τον αντιχειρα του από το κάτω χείλος μου.

Έκανα ότι μου είπε για άλλη μια φορά. Τον εσπρωξα έτσι ώστε ξαπλώνει εντελώς στο κρεβάτι και άρχισα να κάνω ότι και αυτός όταν ήθελε να μιλήσω λίγο πιο πριν.

Γέμισα υγρά φιλιά τον λαιμό του πηγαίνοντας όσο χαμηλά μου επέτρεπε η μπλούζα του, δαγκώνοντας και ρουφώντας σε κάποια σημεία αφήνοντας σημάδια, για τα οποία δε θα μπορούσα να νιώθω πιο περήφανος. Έμεινα να φιλαω το δέρμα λίγο πιο πάνω από το κολαρο της μπλούζας, μέχρι που έπιασα το ύφασμα με τα δόντια μου και το τράβηξα ελαφρά σηκωνοντας το κάτω μέρος της μπλούζας με τα χέρια μου, ελπίζοντας να την βγάλει επιτέλους.

Και επιτέλους μου έκανε τη χάρη, σηκώθηκε και την έβγαλε γελώντας περισσότερο όταν είδε πως τον κοιτούσα.

"Kookie, είσαι τόσο χαριτωμένος" το γέλιο του ήταν τόσο όμορφο. "Αλλά.." σοβαρεψε πάλι. Πως το κάνει αυτό, ας μου εξηγήσει κάποιος...

Το χέρι του πήγε στο κουμπί των τζιν μου και ξεροκαταπια.

"Tae?"

"Χμ?" σήκωσε τα μάτια του από το τζιν μου στο πρόσωπο μου.

"Δεν.. Δεν θέλω.. " πήρε τα χέρια του αμέσως από πάνω μου και μου χαμογελασε πάλι, μπορούσα όμως να δω πως ήταν λιγάκι απογοητευμενος.

Seonsaengnim | Park Jimin Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt