Poisonous Rose ( S I G N E D )

Chapter 27: Another Lie

Purple's POV

Naglalakad ako ngayon papasok nang school, not with Kristom. Pinagbubulungan ako nang mga studyante. Malamang ay nagtataka sila kung bakit magisa ako.

Dala dala ko ngayon ang isang lunch box and first aid kit. Im going to give this to Kristom. Kailangan kong magsorry sakanya. I'm wrong after all. I just wished that all my efforts will be worth it.

I even bake a chocolate cake for him na matagal ko na ding hindi ginagawa. Tinalikuran ko na ang baking mula nang umalis ako sa bahay namin. Mom taught me how to bake when I was young.

Malapit na ako sa tambayan nina Kristom nang may mga babaeng humarang sakin. Iiwasan ko nalang dapat sila pero hinigit nang isa ang braso ko. How dare  they to touch me? No one can touch the queen of gangsters unless I give them permission! Tinanggal ko ang pagkakahawak nya sa kamay ko at sinamaan sya nang tingin.

"Don't touch me bitch! you don't have the right." aniya ko

"Bakit sino ka ba? you're just a fucking nerd and a fucking feeler flirt."

Sinamaan ko uli sya nang tingin dahil sa sinabi nya. Pinilipit ko nalamang ang kamay nya saka umalis. I don't have enough time, malapit na ang klase ko. Nang makarating ako sa tambayan nila ay naabutan ko ang pintuan nilang medyo bukas.

Alam kong masama ang makinig sa usapan nang iba but I'm curious. Nagtago ako sa malaki nilang dingding at pinakinggan ang usapan nila.

"Gusto mo bang itigil na natin tong bet Kristom? Violet is really falling for you hard."

Anong sinasabi nila? Don't tell me..

"No Jacob. Tuloy ang bet.I don't love Violet afterall! Pustahan lang ang lahat. Pustahan lang sya." malamig na ani ni Kristom

My tears started to fall down as I slowly take what Kristom said. Ano ba talagang nangyayari? The pain ate my heart away and it cause the things I brought to fall to the ground. Magmula  sa Cake, sa sopas, sa gamot at sa love letter na hawak ko.

Nakita ako ni Kristom na Umiiyak sa harapan nang pintuan nila. You asshole!

"V-Violet? kanina ka pa ba dyan?" bakas ang kaba sa boses nya

Ngumiti ako nang pilit sakanya at tinitigan sya.

"Oo, Kristom kanina pa ako dito. Sa sobrang tagal ko nga dito nalaman kong pinagpustahan nyo lang pala ako eh. Uhm.. ibibigay ko lang sana yung niluto ko para sayo but I think hindi mo na kailangan yun. Sige, mauna na ako Kristom. I hope hindi ka na maggalit sakin. niloko kita, niloko mo rin ako, kwits na tayo. Sige aalis na ako, Thankyou for the memories and making me feel loved even if it's fake. You're free Kristom. You won. I fell inlove." I said before leaving them dumbfounded. Hinayaan ko ang paa kong dalhin ako kahit saan. I can't feel anything besides anger and pain. I understand him now. This is how he felt.

I though that our feelings were true, turns out, everything was just a bet.

My tears kept falling that I can't even see what's right in front of me. Napadpad ako sa likod nang school.
Iyak lang ako nang iyak.

"Fuck! bakit ko ba sya iniiyakan? argh! okay na yun! kwits kami right? niloko ko sya, niloko nya ako! okay na yun! I deserve it." Pag kukumbinsi ko sa sarili

It's been two weeks since we fought at naririnig kong napa-paaway sya ng madalas kaya ako nagdala ng first - aid kit. Hindi ko naman alam na sa mismong monthsary pa namin kami maghihiwalay.

Pinupunasan ko lahat ng luhang lumalabas sa mga mata ko, pero wala namang epekto. Nakayuko lamang ako nang pumatak ang tubig mula sa langit. Ngayon pa talaga uulan? Why am I always getting hurt? karma na yata toh. Wala nga yata siguro akong karapatan sumaya. Im a bad person.

Nagsimula ulit mangilid ang luha ko.
Tintingnan ko ang langit na nakisabay sa kalungkutan ko. Wala akong planong umalis dito. I can do what I want here, I can scream the pain.

Inalala ko lahat nang nangyari samin ni Kristom. Mula sa unang pagkikita namin,sa mga pagaaway namin, sa first kiss namin, sa laban namin, sa mga panahong naging kaibigan ko sya, yung mga panahong nasasandalan ko sya, yung panahong umamin sya sakin, at yung panahong naging boyfriend ko sya.

I can feel my heart break right now.
Naalala ko lahat nang sinabi nya sakin last last week. If I only knew that I would fall in love with him. Sana sinabi ko na but then all of it was not in my plan.

Hindi ko planong maging kaaway sya, hindi ko planong maging sunodsunuran sila samin. hindi ko planong utusan sya nang sobra, at higit sa lahat hindi ko planong mahalin sya.

If only Pink, Feusha and Scarlet are here. Kaso ayaw kong namang madamay sila sa hinanakit ko. I wan't them to be happy, not like me. Masyado na akong miserable. masyado na akong magulo at malungkot. As their leader, ayaw kong maramdaman nila lahat ng nararamdaman ko ngayon. I don't want them to be hurt, I just want them to be happy.

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo at pumunta sa parking lot. I wanna go to a bar. kahit papano gusto ko ding makalimot, gusto kong makalimutan sya kahit sa saglit na panahon lang.

It's all that I can do for myself.

XOXO