Poisonous Rose ( S I G N E D )

Epilogue

Purple's POV

*4 YEARS LATER*

Apat na taon na ang nakalipas, apat na taon na akong nawalan at apat na taon na akong miserable. Kung hindi ko lang sana sya iniwan, kung hindi ko lang sana sya pinagpalit.

Bumuntong hininga na lamang ako at tumitig sa lapida nya. Muling bumuhos ang luha ko. Shit! Can i just die now?! Kung pwede lang sanang mamatay ngayon,bsiguro kanina pa ako nakaburolz

"Purple! Hindi ka pa ba tapos dyan?!"

Napangiti ako ng marinig ang boses nya. Sya na lamang ang pinagkukuhanan ko ng lakas ng loob. I can't afford to lose him, mawala na ang lahat wag lang sya.

Sinulyapan ko muli ang puntod nang aking ina bago pumunta sa kinaroroonan ni Kristom. Yes he survived, mabuti na lamang at gumana pa ang utak ko nung araw na yun.

*FLASHBACK*

*BANG!*

Napapikit ang lahat nang marinig ang putok ng baril. Nasipa ko ang baril ni Lucifer at ginawa ko na yung pagkakataon para barilin sya.
Bulls eye!

Nakita ko si Kristom na unti-unting nagmulat. I can't help but to run towards him and hug him very tight. I

"Damn you Kristom! You made me worry! Wag mo na uling gagawin yon!  I can't afford to lose you my, love. Not in this Lifetime."  Bulyaw ko sakanya

Hindi sya sumagot sakin sa halip ay niyakap ako ng mahigpit. Gumanti ako nang yakap sakanya. Hindi ko talaga alam kung anong mangyayare sakin kapag nawala sya nang tuluyan.

For sure,hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Patuloy na umaagos ang luha ko

"Why are you crying?" Mahinang bulong nya sakin. Napasimangot ako, mukhang kailangan ko pa talagang ipamukha sakanya bago nya makuha! Naive! I release myself from our hug and leaned for a passionate kiss.

Nagsimula na ang kantyawan sa paligid pero hindi ko pinansin. I just wanted him to feel how much I love him and how important he is to me.

Nang maghiwalay ang labi namin ay pinagdikit ko ang noo namin.

"Now do you already get it?"

"Pwedeng isa pa? di ko parin gets eh." Nagbibirong sabi nya.

I chuckled.

Hinalikan ko sya muli, This time
the kiss we shared was slower, and better than any kisses we've had before. Naramdaman ko ang pag-ngiti nya sa gitna nang halik namin.

"I love you Purple.."

"I love you too Kristom."

*END OF FLASHBACK*

Dahil sa pagiisip ay napangiti ako bigla, hindi ko na din namalayan na nasa harap ko na pala ang asawa ko.

We're married now, and he's finally mine. Legally and forever.

"Hmm..bakit naman nakangiti ang asawa ko? Iniisip mo ko noh?" Mapangasar na tanong nya sakin.

Napailing na lang ako

"Baliw."

"Baliw na baliw sayo."

Namula ako dahil sa banat nya. Ang tanda tanda na namin, lumalandi parin sya! Imbis na gatungan pa, I wrapped my arms around his neck and hugged him the tightest that I can. God, I love this man.

Hindi nagtagal ay napaangat ang tingin ko sakanya. Here he go again.

"Kristom.."

"What?"

"Stop getting turned on everytime we touch!" Natatawang sabi ko.

Kumunot ang noo nya at di kilaunan ay namula. It was then the time when a laugh escaped my lips.

"Wag mo nga akong tawanan! Ikaw naman ang may gawa nyan eh!" Nahihiyang sigaw nya.

Napahagikhik nalang ako sa inasal nya at hinila na sya sa kotse para makauwi na. Eventually, A smiled curved on my lips as a heavy feeling was already lifted from my heart.

Matagal man bago kami naging masaya at nagkaron ng happy ending, atleast napatunayan naman namin sa isa't isa ang matibay na pagmamahalan sa pagitan naming dalawa. Nevertheless, I'm still happy depite the challenges that we once faced and if possible, make all my decisions all over again in order to be with the love of my life and fall inlove with him not only once but a million times till the last seconds of my life.

Once again, My name is Purple Rose Rosana and This is my story.

THE END