Το όνειρο [ Kpop Fanfiction] [Completed]

Part 21

Καθηγητρια: Πέτρου αναλυσε μας τους θεσμους κοινωνικοποίησης που μόλις ανέφερε η συμμαθήτριά σου.

Δ: Εεε...τι?

Για κάτσε...που βρίσκομαι...τι ακριβώς συμβαί-
Όχι ρε! Πάλι κοιμήθηκα στην Κ.Π.Α!

Καθηγήτρια: Πέτρου πάλι δεν πρόσεχες. Με έχεις φέρει μέχρι εδώ. Αυτή τη φορά θα πάρεις ωριαία αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος να καταλάβεις τη θέση σου ως μαθήτρια! Και γρήγορα!

Βγαίνω έξω χωρίς να μιλάω κοιτώντας τη ξινή μούρη της καθηγήτριας. Όσο πιο δολοφονικά μπορούσα. Αν μπορούσα θα την επνιγα. Ευτυχώς που είχα και το κινητό στη τσέπη να περάσει λίγο η ώρα μου. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ότι δε θυμάμαι να ξύπνησα τι πρωί. Εννοώ ότι είναι σαν να ήμουν κάπου αλλού...και να επανήλθα ξαφνικά στην πραγματικότητα. Περιέργα πράγματα. Λες να ονειρευόμουν;

Ακούγεται ένας ήχος απτο κινητό μου. Μήνυμα από την Ηρώ.

"Ρε συ πάλι κοιμόσουν?"

Δε της απανταω. Θα την βρουν να μου στέλνει μηνύματα και θα έρθει να μου κάνει παρέα στην ωριαία στο τέλος. Δεν είμαι η μόνη που βαριέται στο σχολείο. Θα συζητήσουμε μετά.

Το κουδουνι χτυπησε και αυτο σημαινει ενα πραγμα. Διαλλειμα.

Περιμένω να βγεί το πλήθος και εντοπιζω την Ηρω και την Μαργαριτα στον διαδρομο να μιλάνε.

Δ: Κορίτσια παμε έξω;

Μ: Ναι

Η: Η φίλη μας απο δω πήρε ωριαία επειδή κοιμόταν.

Μ: Αλήθεια? Περισσότερο απο την Ηρώ το περίμενα😂

Δ: Ναι αλλά ποιος νοιάζεται. Έχουμε καλύτερα πράγματα να συζητήσουμε.

Μ: Σαν τι?

Δ: Λοιπον νομίζω ειδα ένα περίεργο όνειρο...Δεν ξέρω σαν να βρισκόμουν κάπου εντελώς αλλού με κάποια άτομα που δε τα ήξερα...Και ήσασταν κι εσείς...Και νομίζω είχαμε και ένα ατυχημα!

Η: Έλα μωρε μη δίνεις σημασία σ'αυτά...Μισο δεν θα σχολιασουμε αυτο που συμβαινει τωρα;

Δ: Τι εγινε παλι;

Η: Κανε μια στροφη 180° και δες.

Υπακούω και μόλις αντικρίζω το αντικείμενο σχολιασμού ξεσπάω σε γελια.

Δ: Ρε...χαχαχα...πως ειναι ετσι;

Μ: Το ξέραμε οτι εχει κόλλημα αλλα ρε το παρατράβηξε. Μπορείτε να καταλάβετε τι λέει πάνω απο το 95 στη ζακέτα?