Το όνειρο [ Kpop Fanfiction] [Completed]

Part 36

Jungkook: Ποιος είναι?

Δ: Εε Jaemin...περίμενε λίγο.
Τι θες Kookie? Μιλάω τώρα.

Jungkook: Ναι αυτό το βλέπω. Αλλά με ποιον?

Η: Δεν άκουσες?

Rap Monster: Άκουσε, άλλα ίσως θέλει να του το πει η Δέσποινα. Και ποιος είναι αυτός ο Jaemin τέλος πάντων?

Jimin: Εγώ τον ξέρω! Είναι ένας από τους χορευτές!

Δ: Θα σταματήσετε να μιλήσω?

Εδώ και πόση ώρα προσπαθώ να ακούσω τι λέει ο Jaemin άλλα τα καμάρια μας δεν κάνουν λίγη ησυχία!

Δ: Τι είπες Jaemin? Να βρεθούμε? Πότε? Σήμερα?

Jungkook: Δεν γίνεται! Έχετε κανονίσει με εμάς!

Ο Kookie είχε μια λυπημένη φατσούλα που με έκανε να πω στον Jaemin όχι για σήμερα. Πως γίνεται κάθε φορά να με τουμπαρει έτσι, δεν ξέρω!

Δ: Συγγνώμη Jaemin αλλά σήμερα δεν γίνεται γιατί έχουμε κανονίσει κάτι πολύ σημαντικό και δεν μπορούμε.

Η: Όχι ρε....

Ο Rap Monster λοξοκοίταξε λίγο την Ηρώ.

Η: Πες του κάτι, να μην κάνουν σαν υστερικοί,  και θα τους πάρουμε μετά. (Ελληνικά)

Δ: Ναι, Jaemin τα λέμε μετά!

Jungkook: Καλύτερα ποτέ.

Το είπε λίγο ψιθυριστά, αλλά όχι τόσο και καταφέραμε να το ακούσουμε.

Jimin: Τέλος πάντων, πάμε.

Μ: Ναι.

Το γεγονός ξεχάστηκε αρκετά γρήγορα και συνεχίσαμε να μιλάμε, να γελάμε και να γενικά να κάνουμε βλακείες.

Καθίσαμε σε μία καφετέρια σαν φυσιολογικοί άνθρωποι
(λέμε τώρα😂)

Το καλό είναι πως μέχρι τώρα επικρατεί ηρεμία.

Μ: Παιδιά...?

Jimin: Τι?

Μ: Βλέπετε κάτι έξω?

Δ: Όχι... τι είναι?

Μ:  Κάτι άνθρωποι.. δεν ξέρω.

Η: Πάω να δω.

Rap Monster: Έρχομαι κι εγώ.

Η: Όχι σιγά. Επιστρέφω σε λίγο.

[Ηρώς pov]

Βγήκα απο το μαγαζί και μπόρεσα να δω κάποιους να κινούνται ύποπτα προς ένα στενό.

Στρίβω στο στενό και κοιτάω προσεκτικά γύρω μου. Δεν είναι κανείς. Βασικά δεν φαίνεται κάνεις....