a Princess story : From princess to ...

Hoofdstuk 2

HOOFDSTUK 2

''Opstaan'' de bediendes komen mijn kamer binnen ''Het is tijd uw jurk en alles is al gereed'' ''Kom eraan kom eraan'' mompel ik. Daarna lopen ze weer naar buiten en lig hier weer. Dan pas besef dat ik iets te lang ben blijven liggen ''Snel snel snel'' en snel doe ik alles aan daarna ren ik mijn kamer uit in mijn pyjama jurk. opeens bots tegen iets of beter gezegt iemand. ''oh sorry, gaat het'' ''Ja het gaat'' zeg ik terwijl ik weer door ren. Had hem nog niet eens aangekeken en was alweer weg gerent kon zijn stem in iedergeval niet ''Sorry geen tijd'' 

''daar ben je!'' mijn moeder geeft me een knuffel ''Sorry dat ik zo laat ben moeder'' ''Maakt niks uit, nu snel je haar laten doen'' en ja meteen moest ik zitten en ze gingen bezig zijn met mijn haar en make-up. Daarna nog de Jurk aan en het was alweer 6 uur. 1 uur voordat het bal begint. ''Oh Feline'' mijn moeder komt nogal opgewonden naar me toe ''Je Prins is er al, je zal hem dalijk ontmoeten want je vader wil nog iets met hun bespreken'' Ben echt benieuwt weet niet eens hoe hij eruit ziet, hopelijk is het geen egoistisch tiep. ''Hij ziet er geweldig uit'' ze geeft me een knipoog ''Moeder'' ''Wat?'' zegt ze onschuldig. Ik schud mijn hoofd ''Oh ja en er zijn nog veel meer prinsen, die jou ook graag willen ontmoeten'' nee niet nog meer jongens. ''Moeder?'' ''hmm'' ''Komt mijn tweelingbroer ook?'' ze kijkt eme verbaasd aan ''Ik dacht dat je dat allang vergeten was'' Maar verder zei ze er niks over vast om mij niet teleur te stellen dat hij niet komt daarna wacht ik dan tot het bal begint en ik geroepen word om naar binnen te gaan. In die tussentijd bekijk ik de zaal, die er beeldig uit ziet. Zie ook allemaal knappe prinsen staan. Allemaal verschillend ook. ene bruin haar en de andere dan weer blond. Schat ze ongeveer tussen de 16 en 18. Mijn zusjes spelen en rennen rond,  ze buigen ook naar iedereen, geleerd van mijn vader en moeder . Mijn broertje daar in tegen is met iemand aan het praten. Dan staat er iemand en roept in het rond ''Hier is jullie Prinses dan'' hij wijst naar de trap waar ik zo vanaf moet komen ''Prinses van Frankrijk , Feline Elizabeth Beauford" Iedereen begint te klappen en ik zwaai en loop de trap af. Eenmaal beneden bij mijn broertje en zusjes gaat de heer verder "Laat de koning en koningin de begin dans doen" Mijn vader en moeder lopen chique naar het midden mijn moeders hand op die van mijn vader. en daarna buigen ze naar elkaar en dan beginnen ze met de wals. Al gauw doen meerdere mensen mee. En mijn vader en moeder komen naar ons toe. Mijn moeder geeft me een knuffel en dan kijkt ze om. "Uhem" ze loopt meteen naar de jongen en geeft hem een knuffel. Wie is hij "Kinderen dit is jullie broer Declan" ik geef hem een glimlach. Hij heeft dezelfde kleur haren en ogen net als mij. Bruin en groen. maar hij glimlacht niet terug zijn enige vraag is dan ook "Wie ben jij?" "Feline je tweelingzus" Hij weet niet wie ik ben "Sinds wanneer heb ik een twe..." "Sinds je geboorte" komt mijn moeder wacht onze moeder tussen ons in, ze zag vast dat ik op ontploffen stond. Want mijn eigen broer, tweeling broer kent me niet. Meteen loop ik dan ook weg. Ookal roept mijn moeder me. "Mag ik deze dans van je?" een jongen reikt zijn hand naar me uit en ik knik. "Ik ben Prins Sean" zegt hij terwijl we dansen "ik ben.." "Feline ,ik weet wie je bent" Dan stopt hij "Je bent de rede van dit feest" "oh ja vergeten" voel het bloed naar mijn hoofd stijgen. en Sean grinnikt zachtjes daarna komt er nog iemand naast ons staan een jongen met blonde haren. "hallo Feline, ik ben.." "Feline" dat is dus mijn moeder "Hallo jongens mag ik Feline even lenen" ze knikken en maken een buiging "Natuurlijk uwe majesteit" daarna haakt ze haar arm door de mijne "Die jongens zijn schattig maar nu gaan we en dan bedoel ik jij gaat Prins Evan ontmoeten" ookal stop ik met lopen mijn moeder duwt me vooruit, dan zie ik mijn vader staan met een man die ongeveer 40 is.

en daar achter staat nog iemand maar die kan ik niet goed zien. "Vader" ik buig en richt me dan tot de gasten en buig nog ook een keer. "Dit zijn koning Leonard en Prins Evan Calford" zegt mijn vader dan. "Dit is Prinses Feline Beauford" "Prinses" De jongen van ongeveer 18 jaar kijkt me aan en knipoogt naar me "We hebben elkaar al gezien vanochtend" tuurlijk hij was de jongen tegen wie ik aan botste. ik knik. "Mag ik deze dans met een mooie dame?" vraagt Evan dan "Nou zie hier genoeg mooie dames, kies maar" mijn moeder geeft me een kleine corrigeerde tik en Evan begin te lachen "Ik bedoel jou" "Natuurlijk" zeg ik nogal met veel schaamte.  hij pakt mijn hand en we lopen naar het midden want daar is nu mijn plek om te dansen. "Je bent mooi" fluisterd Evan in mijn oor. "Dank u wel" Nu bekijk ik hem goed voor het eerst hij heeft blond haar en het golft op zijn hoofd. En zijn groene ogen met lange wimpers.  Inderdaad hoe mijn moeder het zei Die andere jongens waren schattig. Maar dit is wat je een man noemt. Hij ziet er ook machtig uit maar ondertussen heeft hij iets onschuldigs "Dus jij word mijn koning" hij knikt "Als jij het goed vind" Maar ik heb niks te beslissen dus daarom knik ik maar. hij zucht "Gelukkig , dacht al waarom zou zoon mooi meisje ook met mij willen trouwen, trouwens veel meisje hebben zich over me heen geworpen want ze willen koningin worden" Dacht hij nou net dus ook dat ik alleen koningin wil worden "Je bent anders" merk ik dan op "Hoezo?" hij komt nogal verlegen over "mensen vertelden me altijd iets over ene Prins Evan uit Engeland en ja dat waren niet echt goede dingen" Dan begint hij te lachen "Nee diegene die dat zeiden waren vast meisjes" hij heeft gelijk alleen meisjes zeiden zoiets tegen mij. "en die ja die willen alleen dat andere geen kans bij me maken" Heb ook geen keus "Oh oke"  "Vertel jij eens iets over jezelf?" "Wat wil je weten" vraag ik. want ja wat zou hij willen weten over mij.  "Alles" "is dat niet beetje overdreven je leert me deze jaren wel kennen" hij grinnikt. "Oke dan wil ik de basis dingen weten" Nu ik hem heb ontmoet is hij de enige met wie ik samen wil zijn. Nu tot en met de dood. Ik krijg nu veel vieze gezichten van alle meisjes in de kamer. Weet het zeker ieder meisje zijn droomman is hij. En dan word hij ook nog eens mijn Prins. "Waar denk je aan?" hij kijkt me nieuwsgierig aan "Over ons denk ik" hij krijgt een lichte blos op zijn wangen. "Oke maar moet wel zeggen, mijn vader en moeder willen misschien niet dat het doorgaat van de deal dat wij ..uhh moeten trouwen" oh nee "Hoezo?" sla een hand voor mijn mond. "Omdat het zo moeten trouwen is ze wil dat ik met iemand trouw van wie ik houd" "Ja" hij gaat verder waar hij gebleven is "Ja dus ze wil een echt liefdesbal organiseren voor mij, moet met elk meisje dansen prinses of geen prinses" snel onderbreek ik hem "Ben je verliefd op iemand?" "Ja al een tijdje" hij stapt achteruit en loopt dan weg. Oke dus ik heb nu geen kans meer bij hem Prins Evan. De knapste jongen uhh.. man en de enigste die mij raakt op een of andere manier.

----

Dit verhaal word jammer genoeg weinig gelezen.. xx