a Princess story : From princess to ...

hoofdstuk 8

'Mam mag ik iets vragen' mijn moeder kijkt op als ik de kamer binnen loop. 'Natuurlijk' 'Waar kent u de vader van willem van?' even heeft ze een frons, waarmee ze meestal aangeeft dat ze twijfelt om het te vertellen 'wat is er moeder?' ze kijkt me aan en zie haar blik veranderen 'Zou je welvertellen hoe wij elkaar kennen' ik knik en luister aandachtig wat ze gaat vertellen 'We waren vroeger vrienden door mijn ouders, hij en ik konden opzich wel goed opschieten onze ouders wilde dan ook dat we gingen trouwen later en samen kinderen kregen, wij waren daar niet mee eens en ja toen kwam dat verhaal van dat we moesten vluchten, heb hem daarna ook niet meer gezien totdat jij hier aan kwam met Willem' Zo zit het dus. opzich had ik eigenlijk wel een romantisch verhaal verwacht maar dan zou mijn moeder nu niet bij mijn vader zijn. ''hij is wel knap hé" ik knik lichtjes zou ze het weten van mij en Willem of ja dat ik hem gezoent heb. ''ik en je vader willen een afspraak met je maken'' zegt ze dan, nu word ik nieuwsgierig ''wat voor afspraak'' ''oh jullie zijn er al over aan het praten, zocht jullie net'' mijn vader komt de kamer inlopen ''wie vertelt het'' ze kijken elkaar aan is het dan zo slecht dan begint mijn vader te praten. ''je mag je eigen man / prins vinden'' dat menen ze niet als..?" weet dat er nog iets achter zit ''als je iemand vind voor dit jaar voorbij is'' oké voor dit jaar dat is nog 3 maanden ''voor 3 maanden dus, die vind ik nooit'' ''je hebt tenminste een kans'' ik knik want weet dat ze dit voor mij doen ''waarom zo weinig'' mijn vader zucht  ''ze willen dat je gaat trouwen in ongeveer 4 maanden anders moeten wij iemand kiezen' zo ging het ook bij mij maar ik kwam je moeder tegen" hij glimlacht naar mijn moeder en zij glimlacht terug zo kan ik zien dat ze veel van elkaar houden. "oké ik denk dat het mij dan ook lukt" zeg ik nogal met veel zekerheid, juich echt te vroeg denk ik dan. Weet maar 1 iemand waarmee ik op dit moment wil trouwen, want hij blijft maar hangen in mijn hoofd, hoe knap hij is,  zijn verlegenheid die zo schattig is Willem. Maar denkt hij ook aan mij of denkt hij aan een ander meisje die veel mooier is dan mij. Daar kom ik niet achter want kan niet in zijn hoofd kruipen, loop de kamer uit en dan naar mijn eigenkamer "prinses een brief voor u" Een dienstmeisje geeft me de brief.

Lieve Feline

ik kom binnenkort weer langs als u wil tenminste, als dat zo is kom vanavond naar de boom waar het allemaal begon.

Groetjes Willem

Natuurlijk ga ik daar vanavond heen, Waarom zou ik niet gaan als hij nu de enigste jongeman is die iets in mij losmaakt, Hij is de enige met wie ik wel wil trouwen maar wil hij dat wel. Ga hemnatuurlijk niet dwingen. 

Mijn mooiste kleren heb ik aangedaan, gewone kleren want ja werd gek van al die jurken. snel loop ik zozachtjes mogelijk het kasteel uit. En loop naar het parkje waar de boom is. Eenmaal daar staat er niemand, een steek van eenzaamheid, Laat hij me nou stikken.terwijl hij degene is die wilde afspreken bij deze stomme boom. Opeens hoor ik geritsel en gegiechel van een meisje en een stem die sowieso van een jongen is. Hij zal toch niet ook... "Willem" hoor ik het meisje roepen..Nee dat kan niet mag niet, niet alweer. langzaam loop ik naar achter,

Dan pakt iets of iemand me bij mijn schouders en duwt me naar achter. Nee niet dit ook nog ontvoert worden geweldig probeer te schreeuwen Feline maar het lukt niet want degene die achter me legt een hand op mijn mond en fluister "Sstt kom" voel getintel doorheel mijn lichaam. Hij sleept me mee weetzeker dat het een hij is. hij staat nog steeds achter me. "Sorry die mensen moest ik even ontlopen, daarom riepen ze me" een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik zijn stem hoor. Willem "Hey" zeg ik dan opeens heel verlegen. en hij doet hetzelfde "Je ziet er goed uit" merk ik op, hij heeft zijn licht bruine haar die in het donker donker eruit ziet warrig zitten en gewoon normale kleren aan voor mijn doen die hem wel iets schattigs laat hebben. Ligt het aan mij of begon hij nou lichtjes te blozen. "Je ziet er ook goed uit, anders maar goed" hij bedoelt vast dat hij me voor het eerst ziet in deze kleren. Zal hij me dan toch leuk vinden. "Heb gehoort dat je gaat trouwen binnenkort" zegt hij met een emotieloos gezicht, het enige dat ikkan doen is hem verward aan kijken hoe weet hij dat "iedereen heeft het over de bruiloft terwijl ze niet weten met wie je gaat trouwen" "oh" is dan ook mijn enige antwoord "Weet je al wiehet is" zag ik daar nou een tikkeltje jaloezie in zijn ogen daardoor moet ik lachen "Nee" Ja als hij en dan bedoel ik jou mij vraagt. "Zal vast wel iemand rijks zijn of belangrijks" hoezo zou hij dat denken weten ze dan niet dat ik zelf mag kiezen "Mag zelf kiezen met wie ik ga trouwen" even zie ik hoop in zijn ogen maar dat was algauw verdwenen "Weetje al wie je gaat kiezen?" hij wend zijn hoofd af, starend naar de andere kant "Weet niet wacht meer op de ware eigenlijk, hoezo?" hij schud zijn hoofd en vraagt dan "Hoe oud ben je eigenlijk?" waar komt die vraag vandaan, weet zelf ook niet eens hoe oud hij is ookal denk ik dat hij 17 is. "16 jaar" hij kijkt me aan en lacht dan "en jij?" "Omdat je het wilt weten 18 over minder dan 2 weken 19" die had ik niet verwacht hij zo oud. maar zou het niet te oud voor mij noemen, grijns in mezelf. "Zullen we morgen ook iets doen" "ja" dat floepte er nogal snel uit snel herpak ik mezelf "ja graag" hij glimlacht naar me en dan staan er opeens 2 mensen tegenover ons "Heee willem daar ben je met.."

--------------

LANG GELEDEN maar heb weer eens stuk wat vinden jullie deze keer ga denk ik wat vaker bezig zijn met mijn verhalen maar laatste tijd lees ik nogal vaak boeken ;)

*Zouden de vrienden van willem de prinses herkennen? & wat gaan hun van haarvinden in het volgende hoofdstuk leer je ze kennen en er gebeurt wss meer xx

COMMENT

FOLLOW

VOTE

LOVE XX