Chapter 6
All my are bags packed and ready to go… see you in a bit new york!
Matapos kong ayusin ang aking hand carry ay agad ako napatingin sa oras. Hala! I need to be there as soon as possible. Lumabas ako ng kwarto at natanaw ko si kuya na nanonood ng TV as usual f1 race na naman. Naka sando at shorts lang ito pambahay at nakatsinelas lang hay naku alam na ngayon ang flight ko wala man lang pake ihatid ako. Batuhin ko kaya ng vase?
“kuya pahatid naman sa airport please? I need to be there na please?”
pakiusap ko kay Kuya Liam pero inirapan lang ako at tinuon muli ang kanyang attention sa TV.
“Ask dad to drive you” ay aba! Kuya anong page emote naman yan?
“Ay grabe siya oh! Kuya naman ayaw mo man lang ba ako ihatid sa airport?” tiningnan niya ulit ako at ngumiti.
“No, I don’t want to see you leave” ayy ganon? So magta-taxi ako? Tanungin ko muna si dad.
“Okay fine!” tumakbo ako sa kwarto ni mommy at daddy.
“Dad, puwede magpahatid sa airport?”
kumatok ako at sumilip naman si dad. Ngumiti ako sa kanya at sinabi ko na ayaw ako ihatid ni kuya liam pero umayaw din siya na ikinagulat ko. Are they up to something? Really?
“Fine! Magtataxi nalang ako! Ba-bye na po sa inyong lahat grabe kayo wag kayo magexpect ng pasalubong!”
sigaw ko habang hinihila ko pababa ng hagdan ang malalaki kong maleta. Pero pagdating ko sa huling baitang ay nakita kong nakasuot nang polo shirt si Kuya Liam at hawak naman ni dad ang susi ng sasakyan. Si Mommy naman ay may dalang box ng tissue. Wow ano ganap sa kanila?
“alright, let’s get you to the airport!.”
kinuha ni kuya ang mga maleta ko at nagpatiuna itong sumakay sa sasakyan kasama ni dad at mom. So pinapaalis na nila ako?
“Anak, yung mga bilin ko sayo ha wag mo kakalimutan..”
si mommy hindi pa kami nakakalabas ng gate naka-tatlong tissue na. yung totoo ma?
“Opo Mommy nakalista na po sa ipad ko lahat at nasa maleta na lahat ng gamot.."
“Lianna, please do not get yourself involve with boys there..”
si dad habang nagmamaneho ay ilang beses na niyang inulit ang paglapit sa mga kalalakihan doon. Hindi naman ako gaya ni author na madalas manlalake kasama nung kaibigan niyang bakla. Peace!
“copy that daddy!” niyakap ko si dad mula sa likod ng driver’s seat.
“You’ll be fine baby..”
iyon lang ang habilin ni kuya bago lumabas ng sasakyan. Nakarating na pala kami sa airport.
“Kuya Liam? Walang bilin.?”
nagtataka ako dahil wala itong huling habilin samantalang madalas itong magbilin kesa sa mga magulang naming.
“Oh yeah of course I have!” he exclaimed.
“sabi ko na nga ba eh ikaw pa ba mawawalan ng dos and donts tsk kuya talaga ano naman yun?”
“Pasalubong! Ibili mo din ang ate Camille mo..”
right! Pasalubong lang pala eh. I guess naisip din ni kuya na malaki na ako kaya no need for precautionary reminders.
“Okay I guess I need to check in now Mom, Dad, Kuya thank you sa paghatid I’ll miss you!”
