Hoofdstuk 12

23 2 4
                                    

"Als jullie het niet erg vinden, ik ga eens naar Manar kijken

"Nee hoor ga maar lieve Yana. Ik vind het niet erg. Ik snap je wel dat je ook bij Manar wil zijn. zei Elif triest.

"Ik kom direct terug schatje!" antwoordde Yana.
*Terwijl dat Yana in de gang aan het stappen was kwam er een jongen aangerend. Hij pakte Yana aan haar schouders vast en zei; "waar is die jongen?" zei de jongen gehaast en terwijl hij naar adem hapte.
"Welke jongen?" vroeg Yana met verbaasde ogen.
"Die ene jongen dat is aangereden heb je hem gezien?" antwoordde de onbekende jongen.
"Jaa ehm je gaat de gang uit en dan direct naar rechts." antwoordde Yana snel.
"Dankje wel." zei de onbekende jongen terwijl hij even doorslikte.
"Ehm wow dat was echt heel erg raar." dacht Yana.

*Bij Manar en Gunther.
"Manar?" zei Yana.
"Ja schatje" antwoordde Manar direct.
"Alles oke met jou? En waar is mijn papa?" vroeg Yana lief.
"Met mij gaat alles goed dankje lieverd. Je papa is naar huis denk ik, hij ging naar z'n vrouw? Alle z'n tweede vrouw kijken en iets regelen heeft hij gezegd."
"Oh okey.. Manaaar? Kan ik even met je praten over iets?" zei Yana lief.
"Jaa natuurlijk schat, dat weet je toch al ondertussen." antwoordde Manar.
"Wel ik ben verliefd op een jongen." zei Yana.
"Oh dat is toch mooi?" antwoordde Manar erop.
"Ja heel mooi, maar ik durf het niet aan mijn vader te zeggen." zei Yana.
"Hoezo waarom dan niet?" vroeg Manar.
"Het is een buitenlander. Ogh Manar het is Yusuf."
"Oei? Dus doordat Yusuf een buitenlander is, zal jou vader er een probleem van maken of wat? En ik ik had al een vermoede dat het Yusuf zou zijn. Antwoordde Yana.
"M'n papa heeft niet echt voor buitenlanders. Voor sommige wel maar voor de meeste vind hij ze stuk crapuul.
"Oww zo bedoel je.. Maar kijk he liefie je moet het gewoon gaan vertellen." antwoordde Manar.
*Bij Karem
"HASSAN?" Riep Berke luid.
"Hassan wat doe jij nou hier?" zei Elif.
"Ik wou zeggen dat ik weet wie Karem heeft aangereden. Het was Soufiane." zei Hassan hijgend.
"Soifiane? Omg meen je dat nou? Wel ehm ik wil graag bewijs of anders geloof ik jou echt niet." antwoordde Berke.
"Ja man bewijs is geen probleem. Ik heb een foto dat Soufiane duidelijk aan de stuur zat." zei Hassan.
"Hoe kom je aan die foto?" zei Elif vragend met een gefronste wenkbrauw.
"Wel ik heb het zien gebeuren, ik zat wat verder op vooraan in een parkje ik hoordde al van ver een auto gas geven, in vond het vreemd.. Ik ging wat dichter toen ik dan Soufiane in die auto zag, ik wist dat hij iets ging doen een race of zo.. Ik nam toen direct m'n i phone7 erbij en trok de foto. Een paar seconden later gaf hij volenbak gas maar op dat moment kwam Karem voorbij gelopen. Ze maakte een hevige botsing stopte even en reden weg. Zo ging het." zei Hassan geloofwaardig."
"Oh my god Soufiane heeft vluchtmisdrijf gedaan? Pff kan dit nog steeds niet geloven. Heb je de foto nu? Kan ik het zien?" zei Elif nieuwsgierig.

"Elif schat ik geloof hem niet, hij heeft geen foto je zal zien." zei Farah terwijl ze Elif omhelsde.

"Ik heb geen foto helaas hij was er vandoor." voegde Hassan er nog aan toe.
"Wat heb ik je gezegd?" zei Farah terwijl ze Elif nog omhelsde.

"DAT JIJ JE HOOFD HIER NOG DURFT LATEN ZIEN" riep de moeder van Elif.

"Kom mama shht rustig je bent van streek we zijn allemaal van streek alles komt in orde. Als Hassan liegt en als hij het zou hebben gedaan dan komt het dubbel en dik naar hem toe." zei Berke met een hevige stem.

"Ik heb het echt niet gedaan. Ik zweer het." zei Hassan serieus.

"S..ou..." Mompelde Karem.
"Wat zeg je broer?" zei Elif.
"H..a..s h.. N..iets." mompelde Karem.
"Ik versta je echt niet broer. Antwoorde Elif.
Karem deed een 'laat maar' teken.

"Ik denk dat Karem iets wil vertellen. Wil je met hem praten? En ik hoop dat je hem verstaat! Ik ga even naar Yana en Farah." zei Elif.

Elif liep naar haar vriendinnen. "Hoe gaat het hier schatjes?" vroeg Elif bezorgd.
"Ja alles gaat goed met Manar, hoe is het met je broertje?" vroegen Yana en Elif.
*knok knok..
Yusuf kwam de deur binnen van Manar daar zat Yana. Ze keek hem aan en bloosde een beetje.
"Yana? Je papa aan de lijn." en hij gaf de telefoon door aan Yana terwijl hij haar hand aanraakte.
Yana keek Yusuf verliefd aan en lachte verlkefd naar hem.
*aan de andere lijn riep de vader van Yana.. "Yana schat?"
"Ik denk dat je papa roept Yana. Zei Yusuf terwijl hij knipoogde.
"Oww, jaa heey papa." zei Yana.
"Er is iets ergs gebeurd." riep de vader aan de telefoon.
"Hoezo papa? Vertel?" antwoordde Yana
"Marie die bitch is er vandoor." zei Gunther.
"Dat is toch leuk nieuws?" zei Yana terwijl ze haar vder onderbrak.
"Wacht je laat me niet uitspreken, ze is er vandoor met al het geld. Alles he mijn portomonee is weg bankkaart zat er in er zat cash geld in meer als 500€ wat moet ik doen? Waar kan ze zitten?" zei Gunther paniekerig.
"Onmiddellijk card stop bellen. O.N.M.I.D.D.E.L.L.I.J.K zei Yana luid en duidelijk."
"Schat is te laat ik heb gekeken ze heeft alles af gehaald ik kreeg een melding.." zei Gunther.
"Oh neeeen!" zei Yana terwijl ze mobieltje terug aan Yusuf gaf.
Yana ging op de stoel zitten en liet een paar tranen vallen.

Wordt vervolgd...

Verdwaald In Het BosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu