Έχει ήδη μπει το πρωί και εγώ κάθομαι ακόμα στο κρεβάτι μιλώντας από το κινητό μου στο messenger με τα παιδιά. Ευτυχώς είναι Σάββατο οπότε δεν έχω κανένα λόγο να σηκωθώ.
Lousi: Και που θα πας σχολείο?
Εγώ: Ούτε που ξέρω. Θα τα κανονίσει ο πατέρας μου.
Rafaela: Για πες πως είναι τα αδέρφια σου?
Εγώ: Όπως είναι κάθε αδέρφια.
Lousi: Ναι λεπτομέρειες ηλίθια
Εγώ: Είναι ένα αγόρι και δύο κορίτσια. Είναι ο μεγάλος αδερφός ο Tom, η μεσαία η Olivia και η μικρή η Linda.
Lousi: Τέλεια!!! Ο αδερφό καλός?
Εγώ: Κούκλος... Θες κονέ?
Thomas: Όχι έχω υποσχεθεί να της βρω εγώ γκόμενο...
Εγώ: Γεια σου Thom...!!
Thomas: Γεια σου γκρίνια.. Πως περνάς εκεί...
Εγώ: Μέχρι ώρα....βαρετά... Να σας πω πρέπει να βγω τα λέμε....
Έστειλα και αυτό το μήνυμα και χωρίς να δω τις απαντήσεις του κλείνω το κινητό και σηκώνομαι από το κρεβάτι. Η ώρα είναι 10:15 οπότε είπα να κατέβω να φάω και τίποτα διότι η κοιλιά μου παραπονιέται. Πήγα στο μπάνιο του δωματίου μου και βούρτσισα τα δόντια μου, έπλυνα το πρόσωπο μου και χτένισα τα μακριά καστανά μαλλιά μου. Βγαίνοντας από το μπάνιο προχώρησα προς στην ντουλάπα. Ευτυχώς εχτές είχα όρεξη και έβαλα όλα τα ρούχα στην ντουλάπα και δεν χρειάζεται να το κάνω σήμερα.
Μετά από λίγο ψάξιμο στην ντουλάπα αποφάσισα να φορέσω αυτά:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Σήμερα για έναν περίεργο λόγο έχει σταματήσει να βρέχει και έχει βγει ο ήλιος. Σπάνιο φαινόμενο για το Λονδίνο.
Βγήκα από το δωμάτιο χώνοντας το κινητό στην κωλότσεπη και άρχισα να κατεβαίνω τις σκάλες. Στο σαλόνι δεν βρήκα κανέναν παρά μόνο την Sara να ξεσκονίζει τα έπιπλα.
