...Mustn't...

Κεφάλαιο 30

Από Oliver

- Θέλω την βοήθεια σου. Αν μπορείς έλα στις 19:00 στο πάρκο. Τα λέμε

Την βοήθεια μου? Σε τι? 

Το κυριότερο είναι, ότι μου έστειλε μήνυμα να συναντηθούμε ο Oliver. Που είναι αγόρι. Που ο Tom θέλει να μείνω μακριά από κάθε αρσενικό εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό. 

Αλλά ποιος τον χέζει? 

Σιγά!  

Βγήκα από το δωμάτιο μου και κατέβηκα κάτω. Με τα παιδιά μιλήσαμε μέχρι το μεσημέρι, οπότε τώρα κατέβηκα για το μεσημεριανό. Η Sara είχε ετοιμάσει το τραπέζι και καθόταν ήδη η Victoria μόνη της. Την πλησίασα και έκατσα στη θέση μου, δίπλα της.

" Γεια σου Vic " της είπα με ένα χαμόγελο.

" Γεια σου Clara " μου είπε κι αυτή με ένα χαμόγελο. 

 " Όλα καλά? " την ρώτησα και έγνεψε καταφατικά. 

" Γεια σας ομορφιές μου " άκουσα τον πατέρα μου. Σήμερα ήταν διαφορετικός. Φορούσε απλά ρούχα και φαινόταν πιο όμορφος. Μας πλησίασε και έδωσε από ένα φιλί στο μάγουλο στην καθεμία μας.

" Μπαμπά σε ευχαριστώ που κάλεσες τα παιδιά στο γάμο " είπα και τον αγκάλιασα.

" Χαχα.. Τίποτα γλυκιά μου. Θα ήταν καλό για σένα και γι'αυτούς " είπε και με έσφιξε πάνω του.

" Είστε και οι δύο πολύτιμες για μέσα " είπε και αγκάλιασε και την Victoria. 

" Κι εσύ μπαμπά για εμάς " είπε η Victoria.

" Μέρα αγκαλιάς??? Θέλω κι εγώ " ακούσαμε την φωνή της Linda. Έτρεξε προς τα εμάς και μας αγκάλιασε όλους. Και οι τέσσερις χαχανίσαμε..

" Τι γίνεται εδώ??? " ρώτησε η Lisa η οποία κατέβαινε τις σκάλες.

" Τίποτα ιδιαίτερο αγάπη μου. Απλά κάτι αγκαλίτσες " είπε ο μπαμπάς και η LIsa γέλασε.

" Η Olivia και ο Tom?? " ρώτησε η Linda.

" Εδώ! " είπε η Olivia καθώς κατέβαινε κάτω και από πίσω της ο Tom.

" Ωραία.. Τότε ας κάτσουμε να φάμε " είπε ο μπαμπάς μου και όλοι καθίσαμε στις θέσεις μας. 

Τρώγαμε σιωπηλοί. Κοίταξα φευγαλέα τον Tom. Δεν πρέπει να παρακούσω τους κανόνες.

Αηδίες.

Δεν έχει το δικαίωμα να μου λέει τι να κάνω. 

Θα βρεθώ με τον Oliver. Εξάλλου δεν θα το μάθει. 

" Μπαμπά το απόγευμα θα πάω σε μία φίλη μου " διέκοψε την σιωπή η Victoria. Όλοι την κοιτάξαμε.