...Mustn't...

Κεφάλαιο 9

" Τόσο χάλια?? " με ρωτάει ο Hugo και αναστενάζω καθώς βάζω καλύτερα το κινητό στο αυτί μου για να ακούω..

" Εεε εντάξει.... Δεν είναι σαν την Ισπανία " του λέω και ξεφυλλίζω το βιβλίο της φυσικής.

" Καλύτερο? "

" Εννοείτε πως όχι. Τίποτα δεν συγκρίνεται με την Ισπανία " 

" Έτσι μπράβο μικρή μου. " λέει και καταλαβαίνω πως είναι περήφανος. Κι εγώ είμαι. 

" Μου λείπεται " λέω μετά από λίγα δευτερόλεπτα παύσης.

" Και σε εμάς τρελό μου " 

" Πως είναι η Lousi??? "

" Όχι και στα καλύτερα της. " μου λέει και αναστενάζω.

" Δεν ξέρω τι να κάνω. Εδώ δεν μπορώ τόσο εύκολα να προσαρμοστώ. Καταλαβαίνω ότι έχει θυμώσει που δεν την έπαιρνα τηλέφωνο αλλά ας καταλάβει κι αυτή εμένα. " είπα και έκλεισα στο βιβλίο που είχα μπροστά μου.

" Είναι περίεργο γι'αυτή. Η Rafaela προσπαθεί να της αλλάξει γνώμη και να μην θυμώνει αλλά είναι μάταιο. Ξέρεις το πείσμα της Lousi " είπε αγανακτισμένος.

" Καταλαβαίνω Hugo... " είπα και η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει.

" Hugo πρέπει να σε κλείσω. Τα λέμε. Φιλιά σε όλους " ξανά είπα και αφού με χαιρέτησε τερμάτισα την κλήση καθώς ο πατέρας μου μπήκε στο δωμάτιο.

" Ενοχλώ γλυκιά μου? " με ρωτάει καθώς περιμένει ακόμα στην πόρτα

" Πέρνα μπαμπά " λέω και κάθομαι στο κρεβάτι καθώς με πλησιάζει.

" Πως περνάς? " με ρωτάει και τον κοιτάω στα μάτια.

" Δεν θα σου πω ψέματα!!! Θέλω να γυρίσω Ισπανία " του λέω και μου πιάνει στο χέρι μου.

" Κοριτσάκι μου... Σε καταλαβαίνω... Θες να γυρίσουμε?? " με ρωτάει και τον κοιτάω στα μάτια...

" Όχι... Είσαι ευτυχισμένος εδώ... Δεν θέλω να το χαλάσω. Θα συνηθίσω. " του είπα και σηκώθηκα όρθια

" Clara δεν με ενδιαφέρει για μένα αλλά για εσένα και την Victoria " μου λέει και πλησιάζω το παράθυρο

" Μπαμπά και η Victoria μια χαρά περνάει εδώ. Όλα θα πάνε καλά " του λέω και κοιτάζω τον κήπο. Η Victoria μαζί με την  Linda να περνάνε καλά... Μόνο εγώ δεν περνάω καλά εδώ εε? 

" Δεν θα σε ενοχλήσω άλλο.. Αααα... Προσπάθησε να φτιάξεις μία καλή σχέση με τον Tom " μου λέει και γυρίζω να τον κοιτάξω.