...Mustn't...

Κεφάλαιο 49

Έτριψα με τα χέρια μου τα μάτια μου για να μην κυλήσουν τα δάκρυα. Πρέπει να σταματήσω να κλαίω πλέον. 

Πήρα το κινητό μου στα χέρια και πήρα μία βαθιά ανάσα. 

Πληκτρολόγησα τον αριθμό του με χέρια που έτρεμαν και το έβαλα στο αυτί μου περιμένοντας να το σηκώσει.

" Επιτέλους Clara πήρες τηλέφωνο. Τι έγινε? Είσαι καλά?? " άκουσα την φωνή του και ξεροκατάπια.

" Γεια.. Γεια σου Luis "  είπα και πήρα μία ανάσα.

" Clara τι έχεις? " με ρώτησε αυστηρά και σκούπισα ένα δάκρυα που κύλησε από το μα΄τι μου

" Συγνώμη Luis " ψέλλισα και εντάξει. Ξέσπασα σε λυγμούς.

" Clara? Κλαις έτσι? Τι έπαθες? Ποιος σε πείραξε? Clara μίλα μου " φώναξε και προσπάθησα να ηρεμήσω. 

" Συγνώμη. Συγνώμη. Είμαι τόσο ηλίθια " είπα κλαίγοντας και ξεφύσιξε.

" Clara λέγε τι έγινε γαμώτο μου " φώναξε αναστέναξα.

" Δεν σε άκουσα. Έκανα του κεφαλιού μου πάλι. Έπρεπε να σε είχα ακούσει " είπα και αμέσως τερμάτισα την κλήση. 

Σκούπισα τα μάτια μου και πήρα μία βαθιά ανάσα.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και βγήκα από το δωμάτιο. Πήγα έξω από το δωμάτιο του μπαμπά μου και χτύπησα την πόρτα. 

" Ναι " άκουσα την φωνή της Lisa και μπήκα μέσα.

" Lisa που είναι ο μπαμπάς μου? " την ρώτησα και ο μπαμπάς μου εμφανίστηκε από την τουαλέτα φορώντας μία φόρμα και ένα μπλουζάκι.

" Τι έγινε Clara ? " με ρώτησε και πήρα μία βαθιά ανάσα.

" Θέλω να πάω Ισπανία " είπα και σήκωσε το φρύδι του.

" Όχι. Σε μία εβδομάδα δίνεις εξετάσεις του σχολείου. Το καλοκαίρι " είπε και αναστέναξα.

" Δεν αντέχω άλλο εδώ " φώναξα κουρασμένα και νέα δάκρυα εμφανίστηκαν στα μάτια μου. Ο μπαμπάς μου με κοίταξε έκπληκτος καθώς η Lisa γούρλωσε τα μάτια της.

" Clara πριν λίγο καιρό ήσουν μια χαρά " είπε ο μπαμπάς μου και με πλησίασε.

" Ναι όμως τώρα δεν είμαι " φώναξα και τότε η πόρτα άνοιξε. 

Γύρισα το κεφάλι μου και αμέσως σκούπισα τα δάκρυα μου. 

" Εσύ! Εσύ φταις για όλα " ψιθύρισα καθώς τον κοιτούσα και τον προσπέρασα γρήγορα.