İyi okumalar...
Yaklaşık üç saatir bilgisayar başında bağımlı insanlar hakkında araştırma yapıyordum. Aras'ın ne derece bir bağımlı olduğunu bilmiyordum. Ama bundan kurtulması gerekiyordu. Tek bildiğim ve yapmak istediğim şeydi bu. Onu kurtarmak istiyordum.
Tanışmamız sonrasında yaşananlar hiç iyi değildi belki ama içimde ona karşı ilgi duyan bir taraf vardı.
Onun içindeki iyiliğe ve saflığa inan bir taraf. Her şeyden öte sorunları olduğu kesindi. Ben ona iyilik yapmak istesemde belkide geri tepecekti. Belki beni uyuşturucu ile boğardı.
Saçma sapan konuşma...
Bilgisayarı kapatıp masaya bıraktım.
Okul işi yalan olmuştu iki gün devamsızlık yapmıştım aferin bana.
Saate baktığımda 12'ye geldiğini gördüm. Hafif nemli saçlarımı umursamadan topladım. Siyah bir dar bir kot ve üzerine koyu mor boğazlı bir kazak giydim. Deri montumu giyip sırt çantamı taktım. Telefonu çantanın içene atıp dışarı çıktım.
Önceden çağırdığını taksiye binip okulun adresini verdim. Bu gün başıma neler gelecek bilmiyordum ama içimde bazı şeyler hiç iyi şeyler söylemiyordu.
Taksiden inip okula baktım. Derste olduklarına göre biraz etrafta oyalansam iyi olurdu.
Bu soğukta en güzel olan şey müzik dinlemekti ve okulun ağaçlar altında kalmış bir bakının yanına gittim. Kuruluğuna geçer not verdikten sonra oturdum. Telefonu çantadan çıkarıp kulaklığı taktım. Tam bir müzik başlatacakken okulun kapısından çıkan Aras ve Ayaz'ı gördüm.
Aras öfkeli bir biçimde önden yürüyordu Ayaz ise onla konuşuyordu pek anlaşılmasa da kulaklığı çıkarıp onları hem dinlemeye hem izlemeye başladım.
Ayaz Aras'ın kolunu tutup çekti. Aras biraz yalpalayarak Ayaz'a döndü.
Öyle bir bağırdıki bunu duymamış olmak imkansızdı.
"Ne var ulan?"
Yerimden kalmak istesemde bunun pek iyi olmadığı fikrine kanaat getirdim. Ve olduğum yer onlara çapraz bir şekilde bakıyordu.
Ayaz sakinçe konuşmaya başladı. Ama sesli değildi ne dediği anlaşılmıyordu.
Ah acaba Aras'ın damarına yine kim bastı?
Aras Ayaz'a sinir bir şekilde sırıtarak bakıyordu burdan bile yüzünü dağıtmak istiyordum. En son Aras hiç bir şey demeden arkasını döndü.
Ayaz sinirle bağırdı. "Ne halin varsa gör!"
Aras okulun bahçe kapısından çıkarken Ayaz okulun içine giriyordu.
Düş peşine! Ne duruyorsun!?
Ayaklarım benden bağımsız Aras'ın gittiği yöne gidiyordu.
İlk önce hızlı adımlarla geçtiği dar sokaklar ardından daha önce hiç görmediğim. Varoş mahallesi tabiri ile anılan bir mahalleye girdi.
Bu tarz yerlerde her türlü pislik olurdu. Aileler değil daha çok kötü insanların mesken tuttuğu yerler gibi gözüküyordu. Saklana saklana peşinden giderken, korkmaya başlamıştım ya bir boka bulaşırsa o zaman boku yerdim. Burda koybolur ölür giderdim.
Topla cesaretini Aras'a çok güzel gider yapıyordun.
Korku dolu adımlarla ilerlemeye devam ettim. En son bir sokağa girdi çöp konteynırları ile dolu geniş bir sokaktı ama her hangi bir dükkan yoktu.
Arkasını dönse beni görürdü belkide kıtır kıtır keserdi. Sola saptığında köşeye geçerek başımı uzattım. Tam olarak bir keş mekanına doğru gidiyordu. İçeri giren çok yoktu zaten sokakta tek bendim mekanın dışında duvara yaslı bir şekilde sevişen bir çift vardı. Bu iğrenç görüntü yüzünden utançtan yerin dibine girmek üzereydim.
