Hoofdstuk 2 - IK HEB JOUW PAPRIKA GESTOLEN

157 15 8
                                    

Toen de schooldag afgelopen was, wilde Sofie meteen naar huis. Hij was erg teleurgesteld in zijn nieuwe klas. Net toen hij op het punt stond te vertrekken, kwam meneer Broemer eraan. Hij zei: "ik merkte dat de klas je niet accepteert. Ik vind dit erg jammer, want zo heeft deze klas zich nog nooit gedragen.... Nou, ik spreek je er morgen nog wel over, mijn doperwt is vandaag jarig." Wat een vreemde vent, dacht Sofie nadat hij meneer Broemer huppelend de lerarenkamer in zag gaan.

Toen hij op de fiets zat, kon hij nog maar aan 1 ding denken: wat ga ik vanmiddag breien? Hij dacht aan een onderbroek voor zijn broer.... Maar dan moest hij wel eerst de vorm van een kippenonderbroek weten. EN dan ook nog een kippenonderbroek voor een GEHANDICAPTE kip..... Nee, dat zou te lastig worden.... Hij zette een liedje op, om te kijken of hij daar inspiratie uit kan halen. Hij zette het liedje "storm op zee" op, van Samson en Gert (http://www.youtube.com/watch?v=bDnvG1-7iVQ#t=26 ) en toen wist hij het! Hij wilde een regenjas breien!  Eenmaal thuis aangekomen, was het eerste wat hij zag, zijn broer. Zijn ouders waren natuurlijk weer eens de onderkanten van alle stoeptegels aan het schoonmaken....

Sofie ging naar zijn kamer en hij was het helemaal zat. Hij gooide zijn tas af en ging breien. dat ging supergoed. Hij breide een regenjas voor zichzelf, en het paste. Het beviel hem wel, en maakt ook een regenbroek. Toen hij daarmee klaar was ging hij ook zo'n hip regenpak voor zijn broer maken. En ook een voor hun huisdier, Blitsie de lampenkap. Die vond het helemaal geweldig, vooral omdat Blitsie superveel naar buiten ging.

Toen hij daarmee klaar was, ging hij naar de supermarkt om wat eieren te kopen. Toen stond er ineens een wildvreemde vent voor hem en zei: "Ik heb jouw paprika gestolen!!"  Sofie wist niet wat g=hij moest doen, en besloot zich om te draaien. Maar ineens stond er een man achter hem en zei: "Ik heb jouw tafelkleed gestolen!!" Dat was wel heel eng, vond Sofie. Hij besloot weg te rennen. Toen hij buiten was, struikelde hij over een baksteen. "Hier moeten mama en papa geweest zijn!" fluisterde hij zacht. Hij liep naar zijn fiets en ineens verstijfde hij. Die vage mannen stonden daar, en zijn fiets was er niet meer. Toen voelde hij een hand op zijn schouder, Sofie schrok ervan. Hij draaide zich snel om, en daar stond zijn vader. Met een emmer sop. "waarom.....", vroeg Sofie "heb je een emmer...." "ik was de stoeptegels aan het schrobben" onderbrak zijn vader hem. "Oke, ik dacht al..."

"Friedewie!" Schreeuwde zijn vader toen hij thuis was. Hij had Sofie achter op zijn fiets genomen. Onderweg heeft Sofie zijn hele verhaal verteld. "FRIEDEWIE! KOM EENS HIERRR!!" Sofies broer kwam aan waggelen. "Friedewie! eindelijk! Ik dacht dat er wat was gebeurd! ik schrok me dood!" "pokkiepkikikkopukpkukpoekopekkopapokoppukpukpepkepek!!" zei Sofies broer terug. "ach Friedewie, heb je je medicijnen wel ingenomen?" "POKPIKPUKPEKPAKPOK" schreeuwde de kip terug. "Ja dus" zei Sofies vader lachend en hoofdschuddend, en liep de trap op om de stofzuiger te  pakken.

DE VOLGENDE KEER ZAL MIJN LIEVE KIWI WEER EEN HOOFDSTUK SCHRIJVEN! ik hoop dat jullie het leuk vonden! XXX Kroos (en Kiwi) ♡♡

De angstaanjagende aardappelTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang