Daar stond Sofie dan... Samen met zijn gehandicapte broer en zijn schepsel-huisdier in Breda, uitgestapt bij het verkeerde perron. Maar goed, vanuit Breda kan hij ook bij de grote oceaan komen!
Plotseling ziet Sofie een paars met groene trein aanrijden, recht op hem af, hij komt steeds meer dichterbij... Sofie blijft verbaasd staan, bedenkt zich dan dat als hij hier blijft staan, hij platgereden wordt en rent dus snel naar de tunnel, daar blijft hij doodstil staan. Die groene en paarse kleur komt hem bekend voor, het is toch niet... Die mislukte kalkoenenmentor van hem hè? *BOEM* Sofie schrikt op uit zijn gedachten en struikelt over zijn eigen voeten. Machteloos kijkt hij op en ja hoor... Daar is zijn grootste vijand, Bernie Broemer, nu niet in een kalkoenenpak, maar in een groen-paars gestreept pak. ''Wat de...'', zegt Sofie verward.
''Ik leg het later wel uit jongen, dit is belangrijk.''
''WAT IS HIER AAN DE HAND?!''
''Wat is hier aan de hand, wat is hier aan de hand, wat is hier aan de... KRANT! HAHAHAHAHAHHA!'', De rare man in het groen-paars gestreept pak moet keihard lachen om zijn eigen domme woordgrap. ''Oké, nu even serieus.'', zegt hij ineens intimiderend, ''Kijk naar deze krant, m'n jongen.''
Sofie leunt nieuwsgierig naar voren om de titel te lezen, Tropische vis gevonden in de grote oceaan. ''Tropische vis?'', vraagt Sofie onbegrijpend.
''Ja, er is een tropische vis gevonden in de grote oceaan en wij moeten erheen.''
''Uh nee, dacht het niet... Ik ga echt NIET met u naar de grote oceaan...''
''Lieve, lieve jongen... Ik moet je wat vertellen... Al dit mentor en treinchauffeur gedoe was nep, gewoon gespeeld... Ik deed dat om.... Om bij jou te zijn...'', meneer Broemer begint te blozen.
''W-waaaaaa-aa-aaa-aa-a-aaaaat...?'', zegt Sofie verward.
''Je hoort het... Ikkuh... Ik uhm... Ik ben verliefd op een persoon die jij kent...'', zegt meneer Broemer nog steeds blozend.
''Meneer, alstublieft... Waar gaat dit heen?! Eerst was er nog een trein, daarna had u het over een tropische vis en nu ineens wilt u mij wijsmaken dat u verliefd bent?!''
''M'n jongen, wat is er met paaseitjes?''
''IK ZEI NIKS OVER PAASEITJES!'', nu begint Sofie boos te worden, ''Meneer, alstublieft... Dit is pure waanzin...'', na die laatste woorden rent Sofie zo hard mogelijk weg, weg van Meneer Broemer, weg van het perron, weg van dit leven... Hij wil gewoon een normaal leven, niks meer met rare neuzen, gehandicapte kippen en kalkoenenpakken! Op een gegeven moment wordt Sofie helemaal gek, hij draait helemaal door. Zenuwachtig begint hij in zichzelf te mompelen, alleen... Neus en Friedewie zijn nergens te bekennen.
Na een tijdje gelopen te hebben is Sofie aangekomen bij een verlaten boerderij, de ramen zijn ingeslagen en er is niemand. Eindelijk... Ik ben alleen denkt Sofie, maar nee hoor... Hij heeft het fout, voor hem staat Piet, de jongen waar hij naast zat, toen hij met de eerste schooldag zichzelf moest voorstellen. Zijn wangen zijn ingevallen, hij is broodmager, maar hij heeft precies hetzelfde blonde haar en precies hetzelfde blauwe shirt aan. ''Wat doe jij hier...?'', vraagt Sofie geschrokken.
KLAAAR :) MWUHAHA! Kroos, nu ben jij lekker weer ;) XX Kiwi (en Kroos <3 :D)
JE LEEST
De angstaanjagende aardappel
HumorOntmoet Sofie, een abnormale jongen met een abnormaal leven, zijn broer is een gehandicapte kip, zijn mentor is behoorlijk gestoord en is geobsedeerd door zijn kalkoenenpak. Zijn moeder heet Aubergine en zijn vader heet Bram Ham. Op een gegeven mom...
