Taming Miss Ice Princess's Heart (COMPLETED)

Chapter 1

Ashley was on her way to her class when she heard a voice of a girl shouting at mukhang hindi kalayuan mula sa kanyang kinatatayuan.

Nakumpirma nya kung anong ingay ang naririnig nya ng lumiko sya sa may gawing kanan.

There was a commotion. May mga studyanteng nagkukumpulan na halatang excited sa susunod na mangyayari habang ang iba naman ay halatang napadaan at nakikiususyo lang. At isa lang si ashley na kabilang sa huli.

She saw a girl standing beside the tree, nakatanghod ito sa isa pang babae na nakayukong nakaupo sa sementadong sahig. She's quite pretty and hot.

At base sa nakikita nya, mukhang inaaway iyong isang nakaupo sa sahig. Isa lang si Ashley sa mga nagulat nang buhusan ng tubig ng babaeng nakatayo yong babaeng nakaupo. Mahina syang napasinghap.

That was bad. That was really bad. Kahit saan talaga 'di nawawala ang gaya nyang bully. A very typical spoiled brat. How mean.

"Siguro naman magtatanda ka na ngayon. Wag na wag mo akong kakalabanin, understand?! Ambisosya!"

After sabihin yong nong malditang babae she just walked away as if nothing happened. Maging ang mga taong nagkumpulan nagsialisan na din. At naiwan si Ashley na pinag mamasdan ang kawawang studyante.

She pity her for not fighting back and defended herself. To think of it, she should rather envy her for not doing so. Mas pinili nya pa kasing gawin yong tama at hindi na lang basta nag padala sa bugso ng damdamin.

Napansin nyang mukhang may hinahanap ito dahil nag papalinga-linga sa paligid. Kaya napatingin na din sya sa paligid nya curious sa kung anong hinahanap nito. Then there was she saw a notebook and an eye glasses malapit sa may salaman.

"Here. Sayo ata ang mga to"

Napabaling sa kanya ang babae. She looked surprised though. Hindi siguro nito inaasahang bukod dito ay may tao pang naiwan. Kinuha naman nito iyong iniabot nyang gamit nito na tila nahihiya.

"Thank you"

"You're welcome"

Saka sya tumalikod para iwan na ito ng maalala nya kung anong itsura nito. Poor girl, she looked gross. Kaya napabaling ulit sya dito.

"Here, you can use these. Alam kong hindi sapat to pero makakatulong din naman to kahit papano." Iniabot nya yong dalawang panyong dala nya.

"Sala---"

"Walang anuman ulit. I'll go ahead. Baka kasi ma-late na ako sa klase ko. And you too, you should fix yourself. You look a mess."

Isang matipid na ngiti lang ang isinagot nito sa kanya kaya umalis na din syang tuluyan para sa first class nya.

Natapos ang unang araw nya dito sa school na to ng matiwasay kahit paano kahit sobrang na bored sya sa paikikinig ng lecture sa mga teachers.

Why should she say so? Na pag daanan nya na kasi ang mga yon eh well, except sa Filipino subject. Malay nya ba naman dun kung among Panitikan eh sa wala namang Tagalog sa London. Mabuti na lang fluent syang manangalog.

Simula ba naman ng magkaisip sya at matotong magsalita eh sa wikang Filipino sya kinakausap ng ulira nyang ina. Mabuti na lang pala, hindi sya outcast sa klase. Thanks to her mom.

************************************************************************

Sa nakalipas na tatlong linggo masasabi ni Ashley na maayos naman ang pagpasok nya sa school.

Lunch break na pero imbes na makipag unahan sa mga kapwa studyante sa pagpila sa canteen mas pinili pa niyang dito na lang manatili sa may likuran ng Botany room.

She was walking when she discovered this place last week. Since then either sa library o dito na sya madalas tumambay kapag breaktime.

She liked it here, tahimik at walang ibang tao. Isa pa malilim na mahangin pa. Napaka presko sa pakiramdam. Mas makakapag-aral sya ng mabuti plus hindi nya lang talaga nakahiligan ang makipag plastikan sa iba. That was she hated the most.

May ilang minuto na rin sya sa pananatili roon ng makaramdam sya ng pagka antok so she decided to take a nap. She's still have 2 hours before her next class, anyway.

She put her book on her face and slowly closed her eyes, when she heard someone talked.

"Ahm..excuse me."

Napilitan tuloy syang dumilat muli. Napurnada pa yong balak nyang pamamahinga. Inalis nya na lang ang pagkakatakip ng aklat sa mukha at tiningnan kung sino ang salarin.

"Yes?" A girl wearing a thick eye glasses standing a few steps away from her. Napakunot ang noo nya.

She was wondering if this girl is one of her classmates but the thing is, she can't even remember her.

Okay, I admit I'm not good at faces. But she look familiar though.

"Ano..kuwan.."

"Bakit?"

"Gusto ka lang sanang mag pasalamat at ibalik na din itong panyo mo. Matagal na kitang inaabangan kaya lang hindi kita makita. Kung hindi pa ako napadpad dito."

Bagamat nakangiti ito ramdam nya pa rin ang pag-aalinlangan nito sa kanya.

"Oh, Yeah! I remember you now..at walang anuman ulit."

Ngumiti sya dito para na din maging kumportable ito sa kanya which was luckily yes, she succeded.

"I'm Lorraine, by the way,"

"Ashley. Glad to meet you Lorraine.''

Since then naging mabuting magkaibigan sila ni Lorraine. Kahit magkaiba sila ng section hindi iyon naging hadlang sa pagkakaibigan nila. Sabay silang nagla-lunch at nagbibreak.

That was then she learned about what happened between her at sa babaeng umaway sakanya na Trixie pala ang pangalan.

Kay Lorraine kasi naibigay ang lead role sa gaganaping stage play sa darating na Foundation Day, ang kaso gusto rin iyong makuha ni Trixie.

At hindi naman kataka-taka, sa nakaraang halos tatlong buwan mahigit nilang magkaibigan, the way she talks, she could easily say that she's smart. No doubt about that. Plus she's very nice.

She's pretty too but as if, wasn't aware of it and kinda timid though. But nevertheless she like her. As friend, of course. She knew herself's kinda snob and suplada pero hindi naman siya tomboy. Mabuti ng malinaw. :-)