Sen Benimsin! (ZeyKer)

Bölüm 7 : Âşık

1 Hafta Sonra…

Melis’in ağzından;

‘’Dilan her şeyi ayarladın değil mi?’’

‘’Evet Melis! Kaç kere söylemem gerekiyor daha!’’

‘’Peki Kerem’e söylemedin değil mi?’’

‘’Hayır da o geliyor mu ki?’’

‘’Evet tabiki de.’’

Plan gayet güzeldi. Zeynep’e bir hafta boyunca çok iyi davranmıştım. Ama o hala şüpheli. Daha ne yapabiliyorum bilmiyorum ama biraz onun güvenini kazanmışa benziyorum.  Biz şimdi planımıza dönelim. Hepimiz ormana gideceğiz. Zeynep, Dilan, Ben, Kerem ve Can.  Ama onu orada bırakacağız ve biz geri döneceğiz. Artık kalsın kendi başına da görsün gününü. Bakalım bundan sonra Kerem ve  bana bulaşabiliyor muymuş?  Artık akıllanması gerekiyor bu kızın.

Düşüncelerimden sıyrılıp gözlerimle Zeynep’i aramaya başladım. Sonunda Zeynep’in karşı koridorda Barış’la konuştuğunu gördüm ve koşarak Zeynep’in yanına gittim.

‘’Eee gençler ne yapıyorsunuz burada?’’

Kerem’in ağzından;

Onu her gördüğümde ya da adını her duyduğumda olduğum yerde kalıyorum. Evet Zeynep’i. Ama bu nasıl oluyor bilmiyorum. Hiç yaşamadığım bir duygu diyebilirim. Sanki ona aşıkmışım gibi. Bu nasıl mı oldu? 1 hafta önce depoda kilitli kaldığımız zamandan beri böyle hissediyorum. Bana sarılışı, bana laf sokuşu … O depoda kilitli kaldığımız zamandan beri onu görmedim. Yani onu tam gördüm yanına gideceğim derken benden kaçıyor. Onu yanımda istiyorum. Tabi bir yandan Melis’te var. Söz de sevgilim ama ben onu sevdiğim  için onunla sevgili değilim. Sadece okulun en popüler kızı olduğu için. Zaten o bana 7. Sınıftan beri takıntılı.

Şimdi tekrar Zeynep’e dönelim. Onu nasıl gördüğümü, ona nasıl baktığımı bilmiyor. Ben 1 hafta boyunca bununla kafamı yedim.

‘’Sen Kerem Sayer’sin ‘O’ na  aşık olamazsın!’’

Beynim böyle söyleyip dursa da kalbim ‘’Sen bu kıza deli gibi aşık olmuşsun’’ diyor. Bir hafta boyunca kendime itiraf edemedim ama onu dün Barış’ın yanında gördüğümde içimde biraz kıskançlık duygusu oluştu ve artık ona aşık olduğumu kabul ettim. Ama bunu kendi içimde yaşamaya kararlıyım.

Düşüncelerimden sıyrılıp yanıma gelen Barış’a baktım.

‘’Kerem, abi sana bir şey söylemem lazım.’’

‘’Söyle kardeşim.’’

‘’Ben Zeynep’e çok fena aşık oldum. ‘’