CHAPTER 2: FAMOUS
*First day of school*
♥ART JOSEPH's POV♥
Papunta na kami ng school ni Princess. Nakasakay kami sa van na white ni Daddy.
And.. Its already 7am.
"Princess. Are you okay?"-napansin ko kasing ang tamlay ng mata nya.
"Yes Kuya. Its just that, Im not feeling well today. I already prayed to Jesus, na mawala tong sakit na to. *cough-cough*"
"Ok ka naman kanina ah? Anyway its ok. Our God is healer. Dont worry. " then nagsmile na lang ako sa kanya.
I lay my hands sa head nya and then I apply the blood of Jesus, cause the blood of Jesus is really powerful.
Nakarating na rin kami sa school. Pinasok na ni Kuya Karl (one of the primary ni Dad) ang kotse sa loob.
Binuksan naman ni Manong guard yung gate at pinasok sa parking lot sa baba.
"Halika samahan na kita papuntang clinic, kukuha tayo ng gamot. :) "
Saka ko sya inilalayan palabas.
May mga tao na din sa parking lot.
"Oh my gosh! ART JOSEPH IS HEEEEERE~!"
Napalingon naman ako sa babaeng sumigaw sa isang kotse dun sa likod namin.
And then...
"Waaaaaah"-sigawan ng mga kababaihan.
And then suddenly.. dinumog na kami.
Oh Jesus, ito na naman po sila...
"Ahm girls... "
Nagsitahimik silang lahat, habang yung iba kinikilig pa rin. Ewan. Ang mga babaeng to, wala ng pagpapahalaga sa kanilang mga sarili. Tsk.
"Pwede nyo po ba kaming padaanin muna, masama kasi yung pakiramdam ni Princess ngayon eh."
- i said speaking nicely.
"Oo naman. "
"Uy padaanin nyo."
"Girls, give space."
"Ang gwapo na ang bait pa"
Kung ano-ano na sinabi nila, pero binigyan naman nila kami ng daanan, kaya nakaalis na kami dun.
"Nakakapikon yung mga babaeng yun, kuya! Ganyan ba sila lagi sayo?"-Princess, habang nagpapahid ng pawis nya.
"Wag ka ng mainis, anong aasahan mo sa mga wala pa kay Christ? Kaya nga tayo nandito sa school na to diba?"
"I know kuya, but hindi ko talaga maiwasan magalit at mainis sa mga katulad nila, magaganda naman sana. Tsk."
"Hey, stop that nonsense Princess Esther ha. That's why we need to win them to Christ, Dahil resulta din yan ng gawa ng demonyo sa buhay nila."
"Opo kuya. Salamat po."-nahimasmasan ata sya sa mga sinasabi nya.
I tap her head saka nagsmile sa kanya.
"Hindi dapat tayo yung unang mainis at mapikon, we are a Child of God and we have that love na nanggaling sa kanya. Be reminded lang sa Purpose natin."
"Opo. To love God and To love people."
"Its okay, dont worry. You are already forgiven, just practice the self-control and patience. Okay? "
YOU ARE READING
The Guarded Heart
SpiritualAs being a disciple of Christ hindi talaga madali. Yung mga tao expected ka na mabait, magalang, masunurin, hindi nagagalit, mapagbigay at mala-anghel ang iyong mga ginagawa. Bawat galaw mo tinitingnan ng lahat, konting pagkakamali mo lang pupunah...
