CHAPTER 20: HE WHAT?
*Friday
♥GRAY's POV♥
"Princess Esther Lee. Taking Bachelor of Science in Theater Arts, Freshmen."
Nagbabasa ako ng background files nya. Pinainvistagate ko sya. Kasi i am curious. who really she is.
And this is what I found out..
"She's only 17, her birthday is Feb. 14. "
Hmmm. 2 years ako ahead sa kanya. 19 pa lang naman ako. :p
"She's a daughter of a very well known Pastor. Pastor Art Matthew Lee."
A very well known? Eh hindi ko nga to kilala. Tsk.
"She's a disciple of Christ?"
disciple? Ano yun?
Kasamahan din sya nila pedro at juan? Haha! Makaluma pala tong babaeng to eh. Hahaha!
Anyway, pupunta ako mamaya sa Library.
You know i already know her schedule. At kung kelan sya nagpupunta sa library at sa cafeteria.
I found something interesting sa kanya eh. Haha.
Mukha bang stalker? Hmm.. ang gwapo ko naman para maging stalker lang. Admirer na lang siguro. Hehehe.
♥BLUE's POV♥
Hanggang ngayon di pa rin talaga ako makaget over nung sa teacher kong tabachoy, nagresign daw eh.
Naku naman para yun lang! Kaya ngayon ang sama sama ng tingin ng mga kaklase ko sakin.
My god! Para yun lang eh. Huh! Bahala nga sila sa buhay nila. As if I care!
Isa pa tong si Lee. Alam nyo ba, Nung hapon na yun, nag-usap din kami. Nabadtrip nga ako kasi nagsosorry sya dun sa nangyari nung monday ng gabi.
Alam mo bang nakakairita?
Yung pinamumukha nya sakin na hindi ako marunong humingi ng tawad, na ang bitter bitter ko.
OO! Bitter talaga ako! Kaya sa susunod pa na ginaganun nya ako, papatayin ko na talaga sya. Huh!
Hmp! Hate this life!
Eto hapon na naman ngayon, at busy na ang nga officer para sa darating na Acquintance Party.
Pero ako? Eto walang kwenta. Yung mga clubs kasi na sinalihan ko na kasali si Lee? Tinanggihan ko na lang lahat, alam nyo kung bakit? Kasi nauuyam ako sa mukha nya!
Ewan ko ba twing nakikita ko sya, tamdam mo yung pagiging unfair ng mundo! Kung sino man ang nakaisip na likhain ako, edi wow! Ang unfair diba!?
Bakit pag sa kaya parang ang gaan gaan lang ng buhay. Tapos ako nagsusuffer! Isa pa yang si Mika, magsama silang dalawa!
Kaasar talaga!
Andito pala ako sa Rooftop ng department namin. Maayos dito kasi sobrang hangin.
Nakaapagmuni-muni ako. Napapaisip talaga ako.
"Bakit pa ba ako nabubuhay sa mundong ito?"
Wala naman na silbi ang buhay ko.
Oo mayaman nga kami, kung sa pagkain lang, marami kami, kung sa pera lang, pwede kaming mamigay anytime we want.
Pero the thing that they called Family.. i dont have one. Poor me.
Ang bigat bigat sa pakiramdam. May mga magulang ka nga, wala naman pakialam sayo. Tss.
YOU ARE READING
The Guarded Heart
SpiritualAs being a disciple of Christ hindi talaga madali. Yung mga tao expected ka na mabait, magalang, masunurin, hindi nagagalit, mapagbigay at mala-anghel ang iyong mga ginagawa. Bawat galaw mo tinitingnan ng lahat, konting pagkakamali mo lang pupunah...
