As vdekja smund te na ndaje♥✔

kapitulli 12

U bene dy muaj ne kete shtepi.Dy muaj une me Andin dhe Endri me Elsen.

Sot po qaj per here te pare pas kaq kohesh,iu betova vetes time jo me lot ate dite ne det por sot e theva ate premtim sepse zemra nuk komandohet.

Andi perpiqej cdo dite te me bente te lumtur.

Akoma nuk e kuptoj perse Andi qendon akoma me mua.

Nuk isha me ajo Arbana e pare qe ai u dashurua,nuk isha me ajo vajza plot zjarr si dikur, por nje Arbane shume e thyer nga jeta dhe e mbyllur ne vetvete.

Qe pas asaj dite nuk kam folur me me Endrin edhe pse ai perpiqej shume here te me afrohej,nuk mund ta duroja me kete situate.

''Dalim ndonje xhiro ne plazh se qenka kohe e bukur sot'' me tha nje dite Andi pasi ishim te shtrire ne shtratin tone dhe po rrinim te perqafuar.

''Tani'' i thash

''Pse jo...kemi per tja kaluar kaq bukur''

''Ok...prit pak sa te vishem''

''Kush do te shikoje qe ne pike te mengjesit ty''

''Ke te drejte...shkojme'' thash duke buzeqeshur.

''Ta besh sa me shpesh kete''

''Ke'' thash e habitur.

''Te buzeqeshesh,ke kaq buzeqeshje te bukur dhe dukesh si nje engjell kur e ben kete...duhet ti lejosh njerzit ta shohin me shpesh buzeqeshjen tende.''

''Mundohem por nuk e kam shume te thjeshte.Kane ndodhur shume gjera ne jeten time jo ashtu si kam deshiruar dhe ndonjehere thjesht harroj te buzeqesh'' thash duke drejtuar veshtrimin drejt detit.

''E di c'fare'' me tha

''Doja qe te jepja kete dhurate ne pervjetorin tone apo ditelindjen tende por jane shume larg dhe nuk duroj deri atehere dhe dua ta dhuroj tani dhe me kete dua te tregoj sesa i lumtur jam qe ti je pjese e jetes time''

Keshtu nxorri nga xhepi i tij nje kuti te vogel dhe te kuqe pastaj tha.

''Une e di qe,qe ne momentin qe u njohem bashke ty te ka shkuar c'do gje ters.Cdo enderr tenden e kam shkatarruar.E di qe te kam lenduar deri ne maksimum.Ti ke  sakrifikuar kaq shume per ne te dy dhe gjithashtu ke humbur shume njerez te rendesishem per ty dhe.......ok jane kaq shume gjera'' tunda koken ne shenje pohimi.

''Atehere....nuk me interesojne me.Une te dua dhe pike dhe mere kete dhurate te vogel per te me kujtuar gjithmone kur une te mos jem prane teje.''

E mora kutine dhe e hapa.

Ishte nje byrzylyk.

Nje byrzylyk qe tani eshte bere kujtimi i vetem qe ngeli nga ne te dy.

Andi ma mori dhe ma vendosi ne dore duke me thene se kjo eshte:

''Nje busull, qe ta gjesh gjithmone rrugen drejt meje sado larg te shkoj.

Nje note,qe te kujtosh qe c'do cast ka muziken e saj...

Nje yll,sepse ti je ylli im.....dhe e fundit..

Nje cels,sepse po te dhuroj ne duart e tua celsin e zemres time''

''Nuk kam c'fare te them.....eshte kaq....kaq......''

''Mos thuaj asgje e dashur...flasin syt,buzet,zemra dhe cdo tjeter e jotja flasin per mua...

Kjo pjese shkon per nje vogelushe kaq te embel dhe te mire...jessieethan flm qe je kaq e mira dhe me kujton her pas here me sms e tua....dhe suksese me historine tende te re zmr esht kaq e bukur dhe ja vlen per tu lexuar t.k.xh 😍😙😙😙😙