~*~
Kasalukuyan akong naririnig sa kanilang pinag-uusupan pero bago 'yun,I dial the number of Jimin.
“Hello,Jimin.”
(“Hello.”)
“Maganda ba 'yung nangyayari sa labas.”
(“Actually,feel ko lang na parang hindi.”)
“Bakit?”
(“Eh sa umuuwi na ako eh.”)
“Sige,bye na lang.”
Hindi ko na siya hinintay magsalita pinatay ko na ang call.
“Kamusta?” -Kuya Xiumin.
“Mabuti naman.” -Ate Seohyun.
“Nga pala,ba't ka umalis?” -Kuya Xiumin.
“Hmm...It's because of a boy who hurt my heart.” -Ate Seohyun.
“Ahh,kaya pala. Ba't mo iniwan?” -Kuya Xiumin.
“I leave him it's because I want to move on in my life.”-Ate Seohyun.
“Are you already,move on?” -Kuya Xiumin.
“Yes,I already move on. But there's a one part of my heart that still doesn't move on.” -Ate Seohyun.
“Mm..” -Kuya Xiumin.
“Do you have girl friend?” -Ate Seohyun.
“Yes. I love her it's because my heart tells that I love her.” -Kuya Xiumin.
“Hmm...” -Ate Seohyun.
“Ehmm..You? Do you have a boy friend?” -Kuya Xiumin.
“Actually I'm still waiting for my Mr. Right. But there's something that I will wait my past. But I don't want to wait my past because he had a girl friend.” -Ate Seohyun.
“Stop waiting for your past. There's no hope that your past will be coming to you.” -Kuya Xiumin.(Mukhang galit ata.)
“That's why I don't want to wait my pass. Kasi wala ng katiting na chance para sa akin.” -Ate Seohyun.(Mukhang iiyak na ata si Ate. Ikaw ba naman 'pag salitaan ng ganyan.)
“Oh c'mon Seohyun. Don't think me. Think for your own sake. Kasi wala ng tayo.” -Kuya Xiumin.
“Kaya nga eh.” -Ate Seohyun.
Narinig ko naman ang pagbukas ng gate at pagsara. Buti naman nakatago ako sa isang puno dito sa garden namin.
Nakita ko naman si Ate na tumakbo papasok sa loob. Umiyak na ata siya. Narinig ko naman ang tunog ng sasakyan sa labas na papaalis na.
Pumasok na ako sa loob at nakita ko naman si ate na umiiyak sa sofa. I called my mom on my phone and tell her that Ate's sobbing.
“Ate,are you alright?” Siyempre nagmaang-maangan lang ako.
“Yes,little sister I'm okay. Don't worry I'll be fine.” Ate's said while sobbing.
“Stop that nonsense topic of yours ate. I know that you're not okay.” I said.
Mas lalong umiyak si Ate. Yinakap ko siya at pinatahan pero ayaw pa 'rin tumahan.
Mga ilang minuto,dumating na si Mom galing sa work niya. Siguro kakatapos niya lang. My mom is a veterinarian,mahilig kasi siya sa dogs.
“What happened?” Mom asked.
I answered but I whispered...“Yung si Mr. Past niya kasi kasama ko kanina kasi tinu-tutor ko yung kapatid niya. Hindi ko naman alam na nasa labas si ate pag-uwi ko. Kundi BOOM.” Natawa naman si Mom sa akin.
“Sige,idadala ko muna si Ate mo sa kwarto niya. ” Sabi ni Mom.
Dinala ni Mama si Ate sa kwarto niya pero sumama ako. Ta's nakinig sa pinag-uusupan nila,siyempre nasa harapan lang nila ako.
Hindi ko alam pero parang na-guilty ako kay Ate. Kung hindi sana ako nagtu-tutor ngayon kay Jimin sigurado hindi ito mangyayari.
—*—
13th Chapter End.<3
YOU ARE READING
Every Time(SeulMin Fanfic)
RandomCast: Kang Seulgi Park Jimin ========= Si Park Jimin ay sikat sa eskwelahan dahil sa kaniyang itsura at sa mayaman ito. Ang eskwelahan na pinapasukan niya ay pagmamay-ari ng pamilya niya. Siya ay sikat 'din na soccer player. Dahil sa magaling ito,ki...
