Xiumin's POV
Saturday in the morning~~~~
Ano ba ang pinanggagawa ni Seohyun? The more she begging me to come back to her,the more I hate her.
But there's part that I still love pero hindi pwede. May Sunny ako and I love her so much. So all I want to do is to set her free.
~Sunny's calling...
I look at my phine and I staring on it. Sasagutin ko ba o hindi? I don't know pero bigla ko na lang pinatay. Then she calls again but this time I answered it.
“Hello.” -me.
(“Babe,I'm waiting for you here. Where are you now?”) -siya.
“Don't worry I'm coming.” -me.
(“Ok,I'll wait for you here.”) -siya.
“Bye.” -me.
(“Bye. I love you.”) -siya.
Pinatay ko na ang phone ko but I didn't answered back.
Mabilis akong nakarating sa Giovanni Restaurant. 'Dun kasi kami magkikita ni Sunny.
Pagkarating ko sa park agad kong hinanap si Sunny. Hinanap ko siya ng hinanap ng makita ko siya sa sulok nakaupo at naghihintay sa akin.
“Hi Sunny.” Sabi ko sa kaniya ng makarating ako rito. Umupo sa harapan niya at tinitigan ko siyang mabuti.
“Ah,so your here.” Sunny said.
“Ano ba yung pag-uusapan natin?” Tanong ko sa kaniya.
“I'm here to tell you the truth.” Sabi niya ng nakayuko.
“I'm sorry because I'm lie to you. Niloloko lang kita at siyaka I don't love you. Yung mga pinanggagawa ko sayo. I'm really sorry.” Sabi niya ng nakayuko at umiiyak. Nakatungo lang ako sa kaniya habang nakikinig.
“8 yrs ago. Naging kaibigan ko si Seohyun para sayo. Para mapansin mo rin ako at mahalin. I want the both of you free. Pero sinira ko ang relasyon niyo. Nung araw na nag-break kayo ako lang yung nasa tabi mo pero hindi mo ako pinapansin. Din isang araw naging malapit ka sa akin,I'm very happy. I want you to be mine. I'm very sorry kung sinaktan ko ang feelings niyo. I'm very----”
“Do you think tatanggapin ko ang sorry mo?” Galit na sigaw ko sa kaniya. Lahat naman dito sa restaurant nagkakatinginan sa amin.
“I'm really sorry. Pera lang talaga ang habol ko sayo. But I really meant it. I'm sorry.” Sabi niya.
“Hindi ko talaga mapapatawad ang sorry mo.” Sabi ko sa kaniya at iniwan ko na siya dun.
Kailangan kong puntahan si Seohyun. I want to say sorry to her sa mga sinabi ko sa kaniya. Nasaktan ko siya ng sobra.
“Manong Guard,nandiyan po ba si Seohyun?” Tanong ko sa kay Manong Guard.
“Sino po sila,Sir?” Tanong niya sa akin.
“Xiumin po.” Sabi ko.
“Si Ma'am po ba ang hinahanap niyo. Kakaalis lang Sir,I don't know kung saan siya pupunta. ” Sagot naman ng manong guard.
“Ah sige po ba,salamat.” Sabi ko at umalis na.
“Sandali lang Sir,tatawagin ko lang si Ma'am Seulgi. Sandali lang po ah.” Sabi niya at kinuha ang telepono at siyaka tumawag. Ako naman iyo naghihintay,
“Sir,si Ma'am Seohyun po aalis na papuntang ibang bansa. Nasa airport po siya.” Sabi niya. Dali-dali naman akong pumunta sa airport. Sana nandun pa siya?
I want her to my life...
If she leave again,I swear I will wait for her no matter what happens.
—*—
20th Chapter End.<3
YOU ARE READING
Every Time(SeulMin Fanfic)
RandomCast: Kang Seulgi Park Jimin ========= Si Park Jimin ay sikat sa eskwelahan dahil sa kaniyang itsura at sa mayaman ito. Ang eskwelahan na pinapasukan niya ay pagmamay-ari ng pamilya niya. Siya ay sikat 'din na soccer player. Dahil sa magaling ito,ki...
