~*~
Maaga akong pumasok kasi ayokong sumabay sa maraming estudyante. Pero pagkapasok ko sa loob ng eskwelahan ewan ko ba pero biglang bumilis ang pintig ng puso ko ng makita ko siya na nag-iisang nakaupo sa upuan niya kasama si Suga na kinakausap siya.
Parang ayoko kong pumasok kasi nandiyan si Suga. May gusto pa naman ako kay Suga habang tumatagal. Ewan ko ba pero naglakad na lang ako papasok. Wala namang malisya kong papasok ako.
Umupo na ako sa upuan ko habgn ang dalawa parang hindi ako napansin.
“Layuan mo na siya Jimin. I can't do my move.” -Suga.
“Why? Diba sabi ko sayo magagawa at magagawa mo yun kahit nandiyan lang ako sa tabi niya. Hindi naman ako nagseselos eh.” -Jimin.
“Basta layuan mo siya----”
Naputol lang ang sasabihin ni Suga ng makita niya ako. Ngumiti lang ako sa kaniya at pati na rin siya.
May binulong si Suga kay Jimin. Tumango naman si Jimin at umalis na silang dalawa. Siguro ayaw nilang i-share sa akin ang pinagu-usapan nila. Tungkol siguro sa babae.
Ang awkward....
~~~~
Kumakain lang ako rito sa table habang kausap ko si Wendy. Then may biglang may humila sa akin. Ewan ko ba kung sino tong humila sa akin?
Tiningnan ko naman ang humila sa akin at nagulat na lang. Ako ng si Jimin ang humila sa akin. Teka! Saan ba kami pupunta?
Then yung hallway parang pamilyar sa akin. Teka! Papuntang rooftop to huh. Binawi ko ang kamay ko sa kaniya ngunit napaka-higpit ng hawak niya sa akin.
Hanggang sa roof top ay hindi niya binitiwan ang kamay ko. Binitiwan niya lang ito ng magsalita siya.
“Tell me,Seulgi. Anong kasalanan ko sayo? Ba't napalayo ka na sa akin?” Sunod sunod niyang tanong. Nanlaki naman ang mga mata ko.
“Simple answer because I don't want to be your tutor again.” I answered.
“I mean ba't parang hindi na tayo magkaibigan. Were friends,right? Pero bakit lumalayo ka na sa akin?” Tanong niya ulit sa akin. This is so awkward.
“Pakialam mo ba. We're just friends.” Sabi ko at lumayo na sa kaniya.
“Ok. I know blah~ blah~ blah~ blah~ blah~ blah~ blah~ blah~ blah~.” Sabi niya pero sahuli hindi ko masyado narinig at naintindihan.
“What did you say?” I asked.
“Nothing.” Sagot niya at tuluyan na akong lumayo papuntang classroom ko.
=======================================================================================================================================
Jimin's POV
Gosh...ang awkward kanina. Ba't ko ba yun natanong? At ba't ko sinabi yun kanina sa kaniya. Buti hindi niya narinig at siguro kapag narinig niya yun sigurado ako pula-pulang ang pisngi ko sa kahihiyan ko hanggang ngayon.
Hindi ko na yun inisip at pumunta na ako sa room ko. Binaling ko nalang ang atensyon ko sa lecture ng professor ko pero kahit anong baling ko ng atensyon hindi pa rin mawawala sa isip ko ang kanina.
~~
D I S M I S S A L
~~Pagkatapos ng klase ay agad na akong umalis. Papasakay pa lang ako ng makita ko sina Suga at Seulgi na nag-uusap habang tumatawa naman si Seulgi.
Hindi na ako nag-abalang tingnan dahil awkward lang kong makita nila ako.
Baka ano pang isipin ni Suga sa akin?
—*—
25th Chapter End.<3

VOUS LISEZ
Every Time(SeulMin Fanfic)
AléatoireCast: Kang Seulgi Park Jimin ========= Si Park Jimin ay sikat sa eskwelahan dahil sa kaniyang itsura at sa mayaman ito. Ang eskwelahan na pinapasukan niya ay pagmamay-ari ng pamilya niya. Siya ay sikat 'din na soccer player. Dahil sa magaling ito,ki...