ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းခံစားခ်က္ေလး
တစ္ခုမွာသာရပ္တန္႕ထားနုိင္ခဲ့ရင္
ဒီေန႕လုိ နွလုံးသားမ်ားစြာ
ပ်က္စီးေၾကမြရမွာမဟုတ္
ခ်စ္တာကအစျပဳလုိ႕
အတူေနထုိင္ခြင့္ရခ်င္လာသည္
ထုိမွတဆင့္တက္လုိ႕ မူပုိင္အျဖစ္ပုိင္ဆုိင္ခြင့္
ေလာဘမ်ားအေတာမသတ္
တက္ခဲ့မိေသာရလဒ္အျဖစ္
လက္ရွိပစၥဳပၸန္မ်ားသည္
ခ်ိဳျမိန္ျခင္းကင္းမဲ့
အခါးခ်ည္းသက္သက္သာျဖစ္ခဲ့ရ၏......
ေနာင္နွစ္မ်ားစြာၾကာေသာအနာဂါတ္တြင္လဲ
ျပန္ေတြးလုိက္တုိင္း
ေဆြးျမည့္နာက်င္ရေစမည့္
အတိတ္တစ္ခုအျဖစ္ က်န္ေနရစ္ခဲ့ေအာင္
ဇာတ္သိမ္းခဲ့မိေလရဲ႕ .........
..........................
ခ်စ္သူ၏ရင္ခြင္သည္ ေႏြးေထြးလုံျခဳံေပစြ
ထားခဲ့ေတာ့မည္ဟုဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ေသာ
ေန႕ကတည္းကစ
မူမမွန္ေတာ့ေသာ အိပ္စက္ျခင္းမ်ားသည္
ခ်စ္ရပါေသာကေလး၏
လက္ေမာင္းမ်ားေပၚတြင္
သူမဟုတ္ခဲ့သလုိ ၀ံ့၀့ံၾကြားၾကြားေနရာယူ၏
မ်က္လုံးမ်ားမပြင့္ခင္ကပင္ ရနွင့္ျပီးေသာ
ကေလးရဲ႕ကုိယ္သင္းရနံ႕တခ်ိဳ႕ကုိ
အိမ္မက္လား တကယ့္အျဖစ္အပ်က္လား
ျပန္လည္ဆန္းစစ္ေနမိခိုက္
" Xiao Lu ထေတာ့
ေန႕ခင္းေတာင္ေရာက္ေတာ့မယ္
မနက္စာထစားလိုက္ဦးေနာ္"
ဆုိေသာကေလးရဲ႕အသံကုိၾကားပါမွ
အမွန္တကယ္ဆုိတာကုိလက္ခံမိရေတာ့သည္
သို႕ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္မ်က္လုံးေတြကုိမဖြင့္ခ်င္
ထုိရင္ခြင္မွ မခြာခ်င္
အခုလုိအိပ္စက္ျခင္းမ်ိဳးဟာ
ေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ပဲ
အခုလုိ နုိးထျခင္းမ်ိဳးဟာ
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရနုိင္ေတာ့
အေတြးနဲ႕တင္စုိစြတ္ခ်င္လာေသာ
မ်က္၀န္းအိမ္ကုိ
ကာကြယ္တားဆီးသည့္အေနျဖင့္
ပခုံးမ်ားၾကား မ်က္နွာကုိတုိးသထက္တုိးမိေတာ့
ကေလးကခပ္တုိးတုိးရယ္ေမာေလသည္
" ေၾကာင္ေပါက္ေလးလားကြာ
တုိးေနတာပဲ တစ္ညလုံးလဲတုိးေ၀ွ႕ျပီးအိပ္တယ္
အခုနုိးေတာ့လဲ ေ၀ွ႕ေနတုန္း
Aigoo Xiao Lu မွာသာ ဂ်ိဳပါရင္
ကြ်န္ေတာ္ေတာ့အသက္မရွိေတာ့ေလာက္ဘူး"
YOU ARE READING
အတိတ္၊ပစၥဳပန္၊အနာဂါတ္အားလုံးထိုသူပိုင္၏......
Fanfiction~~~ သံသရာအဆက္ဆက္ ေပါင္းစည္းရပါေစလို႔ ေလာဘေတြမႀကီးပါဘူး အခုရွင္သန္ေနရတဲ့ဘဝေလးမွာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရဖို႔ကုိပဲႀကိဳးပမ္းမိတာ ဘဝနဲ႔ခ်ီၿပီးမွားသတဲ့လား ~~~ Oh Sehun
