Geen genade

•~•12•~•

De vrouw zet kracht en duwt het zwaard naar voren.
Melanie voelt niets.
Ze wacht op het moment dat het zwaard haar doorboord.

Ze hoort weer het geluid van ijzer dat tegen iets aanklapt.
Ze denkt dat het twee zwaarden zijn die haar doorboren.

Maar dat is het niet.

Het is een zwaard die het zwaard van de vrouw wegslaat.
Melanie ziet Dex.

Hij slaat de vrouw en schopt in haar buik.
Ze valt op de grond.

Dex duwt zijn zwaard door haar heen en loopt naar Melanie.

'Nog 3 tributen.'

"Melanie!" Roept hij.
Melanie staart hem leeg aan.

Zijn stem klinkt van ver.
"Stop!"

Melanie schudt haar hoofd.

Ze laat haar handen langs haar lijf hangen en haar haar is los geschoten.
"Alsjeblieft, sluit je niet af." Zegt hij.

Melanie antwoord niet.

Hij pakt haar bovenarmen en kijkt haar met treurige ogen aan.
"Stop, alsjeblieft."

Melanie antwoord niet, maar blijft huilen.
Hij schudt haar rustig heen en weer.

"Stop! Sluit je niet van me af!"

Melanie zwijgt en kijkt naar Dex.
Zijn ogen staan dof.

Hij kijkt haar diep denkend aan.
Hij krijgt een idee.
Zijn ogen lichten op.

Een kort moment twijfelt hij, maar het lijkt hem de enige oplossing.

Hij brengt zijn gezicht dichterbij en legt zijn mond op die van Melanie.
Het besef dat ze voor het eerst een zoen krijgt van Dex dringt niet binnen bij Melanie.

Hij trekt haar tegen zich aan en sluit zijn ogen.
Melanie begint te denken.
Ze voelt dat haar lippen aangeraakt worden, maar de realiteit komt niet binnen.

De stevige armen van Dex houden haar vast, waardoor een veilig gevoel in haar creëert.

Ze voelt een fijn gevoel omhoog komen.
De achtergrond is niet meer wazig.
In een klap hoort ze alles weer en voelt ze alles.

Haar lichaam wordt warm.
Ze slaat haar armen om hem heen.

Hij stopt met zoenen en legt zijn hoofd op haar schouder.
"Alsjeblieft, sluit je niet af. Laat deze gebeurtenis je niet achtervolgen."

Hij klinkt treurig.

"Ik eh..."

Melanie stottert.

Ze laat Dex los en moet de situatie even opnieuw bedenken.
Ze raakt met haar vingertoppen haar lippen aan en beseft dat ze een nieuwe gebeurtenis heeft laten gaan.
Ze weet nu niet hoe het is om zoiets mee te maken.

"Voel je je goed?"

Melanie knikt.
"Ik Ehm... wat gebeurd er?" Zegt ze verward.

Dex kijkt haar in haar ogen.
"Je moet dit allemaal vergeten." Zegt hij.
"Alles?"

Dex glimlacht en schudt zijn hoofd.
"Niet alles."

Melanie kleurt rood en glimlacht.
"Ik voel me verschrikkelijk. Die arme man heeft zijn leven verloren door mij."

Haar glimlach verandert in een treurige blik.
"Ik weet niet wat er aan de hand is."
Verward van de hele gebeurtenis slaat ze haar ogen neer.