İlk gördüğüm anı hatırlıyorum seni, güneş başına gelmesin diye bir ağacın gölgesine sığınmıştın. İlkbaharın başı gibiydi işte, derler ya, nisan yağmurları, birden bastırmıştı. Okul bahçesindeki herkes içeriye koşuştururken sende takılı kaldım.
O geniş gövdesinde güneşten korunduğun ağacın altından sıyrılıp yağmura bıraktın kendini. Yüzünün her zerresini süpüren damlalar hala hatırımda. Onlar sana değdikçe yüzüne yayılan o geniş gülümsemen, gözlerini açıp gökyüzünü seyretmen.
Islanan kıyafetlerine inat hala kuru olan gözlerini kapattın sonunda. Nereden bilebilirdim o gözlerin beni içinde saklamaya başlayacağını...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
