Chapter 9

12.2K 451 35
                                    

Juliet's

"Ano na ngayong gagawin mo?"

Napatingin ako kay Trisha nang magtanong siya. I sigh and shrug my shoulders. I feel so down every time I remember it.

Dianne held Trisha's hand. "Ano ka ba! Alam mo namang down na yung tao tapos magtatanong pa." pangaral niya sa girlfriend. She looks at me apologetically. "Juls, pagpasensyahan mo na 'tong baby ko, ah? Insensitive, eh."

Trisha pouts because of what Dianne said to me. I just chuckle. "It's okay. She didn't mean to be like that."

And...well. I don't know what am I going to do. Nasabi ko na rin naman kina Dianne yung reason kung bakit nagkakaganito ako. I feel rejected. After asking Cindy if I can court her, she pushed me away─to go home─without giving a positive response. I helplessly sigh again for so many countless time. Why did she have to be that cold? Hindi niya ba talaga ako kayang magustuhan? I swear I have no ill intentions to her.

"Hay, nako, Juliet," Dianne pats my back gently─then it turned really hard. "Hay, nako, Juliet!"

"Aray naman!" I blurt out nang halos masusob na ako sa ginagawa niya. I frown. "Galit ka ba sa likod ko?"

"Nope!" she answers happily although it was laced with sarcasm. "Gusto ko lang matauhan ka like—hello!" She snap her fingers in front of me. "It's not the end of the world!"

"But—"

"Dianne is right," Trisha agrees, "Kung ngayon pa nga lang nagkakaganyan ka na, paano pa kaya if you face something harder than that, right?"

"True!" Dianne exclaims exaggeratedly, "Juliet, malay mo naman, 'di ba? Baka nabigla lang. Sino ba naman kasing normal na tao ang biglang magtatanong ng gano'n out of nowhere? No preparations? Kailangan talaga manggulat?"

"You have a point." I say, agreeing to her. "But I already showed my intention to her that I—"

"So what?" They ask in chorus, interrupting me again.

"Like, duh! Can't you see that you are a girl?" Dianne says.

"Right," Her girlfriend adds in a quite sarcastic way. I pout my lips. "And a girl trying to court another girl is really unusual. Tsaka, 'di mo man lang ba naisip na baka wala pang experience yung tao sa mga ganyang bagay?"

"Ako rin naman walang—"

"Sino bang manliligaw?" chorus ulit nila.

I bow my head like a kid. "Ako..."

"'Yon naman pala, eh. Ikaw ang manliligaw kaya ikaw ang gumawa ng paraan. At saka alam kong mapapa-in love mo yung Cindy na 'yon, sa ganda mo ba naman!"

"Tama ang baby Dianne ko." pagsang-ayon naman ni Trisha, "You're so smart baby! Pa-kiss nga!" She kisses Dianne's cheeks repeatedly. Napailing na lang ako. They look cute, actually.

Tama sila. I need to do something. Walang magagawa yung pagmumukmok ko para maging girlfriend siya. Hay...naman! Maisip ko pa lang na magiging girlfriend ko siya, kinikilig na ako! Hmm...now, what am I going to do? I have to do something that will surely make Cindy fall for me. Something she won't ever forget.

Tinitigan ko ulit sina Dianne na kasalukuyang naglalambingan. "Girls!"

Tumigil naman sila at sabay na tumingin sa akin pabalik. "Yep?"

"Can you help me? Kailangan kong makaisip ng paraan para mapapayag si Cindy na ligawan ko siya."

"Aye-aye, captain!" They both salutes. Bakit ba parang magkarugtong lang ang utak nila kung sumagot? Like, their minds think the same. Is that how relationship works? I like that.

Juliet and Cinderella (GL) [Book I & II, Completed]Where stories live. Discover now