Juliet and Cinderella (GL) [Book I & II, Completed]

Chapter 38

Yanyan's

I drove by all the places we used to hang out getting wasted

I thought about our last kiss, how it felt, the way you tasted

"And even though your friends tell me you're doing fine..." Sinabayan ko na yung nagliligalig kong sound trip habang hinihintay si Steff. Bumili pa kasi siya ng ayshkrim. Excited na ako!

Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you?

When he says those words that hurt you, do you read the ones I wrote you?

Hindi naman ako brokenhearted pero kasi nemen, nakaka-LSS yung kanta nila. Hay...at ang gwapo pa ng mga nakanta...

"Sometimes I start to wonder, was it just a lie? If what we had was real, how could you be fine?" Napahagikhik na 'ko. Siguro masasampiga ako ni Steff kapag nalaman niya 'tong pinag-iisip ko. Selosa pa naman iyon.

'Cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving

I remember the make-up running down your face

And the dreams you left behind you didn't need them

Like every single wish we ever made

"I wish that I could wake up with amnesia!" Nagsimula na akong bumirit. Feel na feel ko, eh! "And forget about the stupid little things! Like the way it felt to fall asleep next to yu, ooh! And the memories I—"

"Hoy, babae! Tumahimik ka!"

Napalingon ako sa babaeng sumigaw sa akin na walang iba kung hindi si Cindy. Hay, nako, high blood na naman. Hindi bukal sa loob na hininto ko yung music at sinimangutan siya. Ayon na, eh!

"Ano bang problema, Cindy?" Kahit medyo asar ako ay nagtanong pa rin ako. Iniintindi ko na lang.

Hay, mahirap talaga maging mabait na pinsan...

Yamot na yamot na pinagtaasan naman niya ako ng kilay, then, ayon, nagulat ako kasi biglang naging poker face yung expression niya. "Kakagaling ko lang sa sakit, Yan. Feeling ko lalagnatin ako ulit dahil diyan sa boses mo."

Ngumuso ako pero wala siyang reaction. "Maganda naman, ah?"

"Sigurado ka?"

"Hindi, he-he." Sagot ko with matching peace sign. Ilang beses na kaya nilang pinamukha na hindi kaaya-aya ang boses ko. Nakakatampo na nga, eh. Pero kailangan tanggapin kasi nabibilang ako sa angkan ng mga laitera at sadista. Si Mama pa lang, jusko! "Ang seryoso mo naman!"

"Tahimik!" Iritableng reklamo ni pinsan, may kasama pandidilat ng mata. "Ibuka mo pa 'yang bibig mo, sasaksakin kita ng karayom."

Nag-zipped naman ako ng mouth. Katakot, eh. Grabe siya!

Hindi na siya nagsalita pagkatapos ng ginawa ko. Tiningnan ko yung ayos niya—pajama, nakayapak lang, at walang kaayus-ayos ang hair. Mukha siyang yagit. Ano bang nangyayari sa kanya?