Reset

Chapter 10

Thea P.O.V

Pumasok na ko ngayon sa school. Hanggang ngayon iniisip ko pa din yung kahapon. Si Kean talaga yung nakita ko eh..hindi ako pedeng magkamali. Tinangka pa nga nyang hawakan yung kamay ko..pero kung sya talaga yun?? Ibig sabihin buhay sya?? Hindi talaga sya patay?? Habang naglalakad ako papunta narinig ko naman yung bawat pag uusap ng mga tao sa paligid ko.

"Diba sya si Thea?? Yung nagtangka daw mag suicide??"-G1

" Ah oo sya nga yun..ang bobo naman nya..tinangka nya talaga patayin ang sarili nya.."-G2

"Tama ka girl..sana tinuloy na lang nya yung pagsu suicide nya.."-G1

Dumiretso na lang ako sa room at hindi na pinansin yung sinasabi nila. Pagpasok ko,pinagtitinginan din nila ako. Siguro kung nakakamatay lang yunv mga tingin nila,patay na ko ngayon. Pag upo ko bigla na lang may lumapit sa kin at tiningnan ako. Alam ko na kung sino toh...

" Himala buhay ka pa??"-Kira

Tiningnan ko lang sya at bumalik na uli sa ginagawa ko ng bigla nya kong itinayo at sinabunutan.

"Alam mong ayaw na ayaw kong tinatalikuran ako!!??"-Kira

Inalis ko naman yung kamay nya sa buhok ko at hinawakan yung kamay nya.

" Alam mo bang matagal na kong nagtitimpi sayo,ha!? Ilang buwan kong tiniis yang panggugulpi nyo sa kin!!?? At isa pa..naalala mo nung pinaso mo yang kamay ko!? Halos mamatay ako nun sa sakit pero tiniis ko!!!!! Pasalamat ka nga may puso pa ko eh dahil kung wala na?? Malamang naghihimas ka na ngayon ng rehas na bakal.."-Me

Binitawan ko yung kamay nya habang naglalakad palabas na umiiyak. Hanggang kelan ba ko iiyak?? Hanggang kelan ba ko mahihirapan?? Dumiretso ako sa isang lugar na kung saan ako at si Kean lang ang nakakaalam..sa rooftop. Dun ko binuhos lahat ng galit ko.

"Aaahhhhh!!!!! Ayoko na!!! Tama na!!! Pagod na ko!!! Hanggang kelan mo ba ko pahihirapan!!!??? Kelan mo ba balak baguhin ang buhay ko!!?? Tama nga siguro sila!! Sana namatay na lang ako!!! Sana...Kean!!! Kelan ka ba babalik!!?? Alam kong buhay ka kaya magpakita ka na please!!! Pagod na ko!! Pagod na kong mag isa!! Walang kaibigan na madadamayan!! Alam mo bang sobrang saya ko nung nakita kita sa ospital?? Kasi alam kong ikaw talaga yun at di ka apparition!!! Buhay ka talaga..Miss na miss na kita Kean..miss na miss.."-Me

Kean P.O.V

Nandito din ako sa rooftop. Nakaupo at  umiiyak habang pinapakinggan ang sinasabi ni Thea. Kung ganun,kelangan ko na talaga magpakita sa kanya para matapos na ang kalbaryo nya. May kasalanan din naman ako sa kanya eh. Kung sana nung una pa lang inintindi ko na sya,hindi sya magkakaganyan eh. Hindi sya mahihirapan ng ganyan. Napansin ko naman na bigla syang natumba kaya agad ko syang pinuntahan at inihiga sa isang tabi.

Thea P.O.V

Pagkagising ko naramdaman ko na lang na sobrang sakit ng ulo ko. Langya..hindi na naman ako nakapasok. Unti unti kong minulat ang mata ko hanggang sa nakakita ako ng pamilyar na tao. Hindi ko masyado maaninag yung mukha pero alam ko na kung sino toh. Agad akong tumayo at niyakap sya. Tama ako..buhay nga talaga si Kean! Niyakap naman nya ako pabalik at dun na tumulo luha ko..

"Alam mo bang miss na miss na kita?? Akala ko talaga patay ka na.."-Me

" Sorry sa lahat ha.."-Kean

Tumingin ako sa kanya at pinunasan ang luha nya.

"Wala kang kasalanan..namiss kita.."-Me

" Ako din..sobra.."-Kean

"Alam na ba toh nina Tito??"-Me

Tumango naman sya. Napa 'Ahh' naman ako.

" Sabihin natin toh kay Tita.."-Kean

Tumango na lang ako at dumiretso na s pag uwi. Nadatnan ko naman si Mama na nagluluto ng pagkain.

"Oh anak..may sumakit ba sayo at umuwi ka??"-Mama

Hindi na ko nagsalita at hinila si Mama papuntang sala. Halos mamalikmata sya ng makita nya si Kean.

" Nananaginip ba ko anak??"-Mama

Umiling naman ako.

"Totoo sya Ma..totoong buhay si Kean.."-Me

Niyakap naman ni Mama si Kean. Kahit na puro gulo yung nangyari sa kin kanina,napalitan naman ng saya kasi nakita kong buhay talaga si Kean. Na makakasama ko pa din sya. Halos inabot na nang gabi si Kean kakwentuhan si Mama. Nagpaalam na ding uuwi si Kean kaya inihatid ko sya hanggang labasan.

" Happy??"-Kean

Tumango lang ako.

"Cute mo talaga.."-Kean

Nag smirk lang ako sa kanya kasi pinisil na naman nya yung cheeks ko.

" Infairness..namiss kong pisilin yang pisngi mo.."-Kean

Napatawa naman ako sa sinabi nya. Loko talaga toh..

"Sya nga pala..kelan ka babalik sa school??"-Me

" Bukas.."-Kean

"Teka pa'no yon?? Eh ang alam sa school patay ka na??"-Me

Tumawa lang sya at ginulo nya ang buhok ko.

" Akong bahala..sige na alis na ko..gudnyt.."-Kean

"Gudnyt.."-Me

Akala ko aalis na sya ng bigla nya kong hinalikan sa pisngi. Halos manlumo ako sa ginawa nya. Nilakihan ko sya ng mata pero kinindatan nya lang ako at naglakad palayo. Napatawa na lang ako sa ginawa nya at pumasok ng bahay.

Kean P.O.V

One point for Kean!! After nun makakapag confess ka na din kay Thea. Kelangan mo lang tapusin yung mga task mo tungkol kina Kira. Maghanda kayo bukas.

Thea P.O.V

Umupo ako sa sofa na lutang ang isip. Di ko namalayan na kanina pa pala ako tinatawagan ni Mama.

" Anak okay ka lang??"-Mama

"Ha?? Ah oo naman Ma..."-Me

" Sya nga pala si Kean..nakaalis na ba sya??"-Mama

"Opo Ma..kakaalis lang.."-Me

" Kelan daw sya papasok??"-Mama

"Bukas daw Ma eh.." -Me

Tumango na lang si Mama at nagdiretso sa kusina. Pagbalik nha may dala syang isang maliit na box.

"Anak buksan mo.."-Mama

" Ano toh Ma??"-Me

Nginitian lang ako ni Mama. Nagulat naman ako ng binuksan ko yung box. Picture namin ni Papa.

"Tumawag si Tito moh.."-Mama

Bigla namang lumuha si Mama kaya nagtaka na lang ako.

" B-bakit po?? May nangyari ba kay Papa??"-Me

Syempre kahit may galit ako kay Papa love ko pa din yun.

"Namatay ang papa mo..namatay sya sa isang car accident.."-Mama

Bigla naman akong napaluhod ng malamang patay na si Papa. Ni hindi ko alam kung anong dapat kong gawin basta ang alam ko yung buhay ko..wala ng kwenta. Parang ayaw ko ng mabuhay...