Yusuf'un Masal'ı

~22.Bölüm~Ölçüsüz Seviyorum

           Bölüm ithafımız:
     BugceAras ve safiye1997

     Şeytan önce insana Hakk'ı   
  unutturur
    Sonra çağdaş çöplükte ne varsa
  yutturur

------------------😉😊😅☺--------------------

  13 Yıl Önce :(

-"Hayır yaaa... Ben Masal ile geleceğim."

-"Oğlum neden inat ediyorsun? Hadi gel, bak geç kalıyoruz arkadaşların gelecek." Masal arabadan indi.

-"Feyza Anne bizimle gelsin Ömer nolur nolur nolur no-"

-"Tamam kızım madem bu kadar ısrar ediyorsunuz. Nimet o zaman orada görüşürüz artık. Ayy belim çok ağrıyor bu aralar, Ömer'in kardeşi düşündüğümüzden de tombul olacak anlaşılan." Ömer elini annesinin şiş karnına yerleştirdi ve gülen gözlerini annesine çevirdi.

-"Olsun anne tombul olsun. O bir gelsin aramıza, ben hep taşırım onu. Seni hiç yormam ki ben." Genç kadın eğildi ve oğlunu kendine çekip sarıldı. Sanki yarım saat sonra olacakları hissetmiş gibi daha da bağrına bastı oğlunu.

-"Bilmem mi oğlum, sen bu koca yüreğinle, çevrende kim olsa sahiplenir korursun. Ama oğlum her şeyden, herkesten önce kendini koru. Nefsinden, şeytandan, kötü çevrenden... Ayy bu hamilelik duygusallaştırdı beni. Neyse hadi arabalara,yoksa doğum günü çocukları olmadan edecekler pastanızı."

-"Hadi gidelim, hadi hadi." Çocuklar arabaya koşarken Nimet Hanım seslendi:

-"Ömer, tatlım atkını al annenden. Hava soğuk." Ömer Masal'ın bindiği kapıyı zar zor kapattı, eliyle geliyorum işareti yaptı. Annesinin yanına koştu.

-"Anne, Nimet Annem atkımı vereceğini söyledi. Hadi takta boynuma Masal daha fazla beklemesin. Kızınca çok çirkin oluyor biliyorsun." Feyza Hanım eğildi ve atkısını oğlunun boynuna doladı. Ömer annesini yanaklarından öpüp babasına koştu. Onu da öpdükten sonra arabaya bindi. Anne ve babası ona el sallıyorlardı. Ömer cama yaklaşıp nefesiyle buhar yaptı. Sonra da minik elleriyle kalp çizdi.

-"Sizi seviyorum." Babası karısını kolunun altına alıp seslendi oğluna:

-"Bizde seni oğlum. Allah'a emanet ol." İki ailede arabalarına yerleşip mekana doğru yola çıktılar. Normalde böyle doğum günü kutlaması falan asla yapmazlardı ama çocukların ısrarına dayanamadıkları için ilk ve son kez kabul etmişlerdi. Aniden gelen sancı ile Feyza Hanım oturduğu yerde iki büklüm oldu. Eşi korkuyla ona döndü.

-"Canım iyi misin?" Feyza Hanım bir iki dakika sonra daha iyi hissedince toparlandı. Doktor bu sancıların olabileceği konusunda uyarmıştı. Feyza Hanım'ın hamileliği ilkine göre çok daha ağır geçiyordu.

-"Tamam geçti merak etme, yola odaklan sen."

  Nimet Hanım arkadaşının arabasını arkada göremeyince hemen aradı:

-"Alo Feyza neredesiniz, göremedim sizi geride mi kaldınız?"

-"Market için yoldan saptık canım. 5 dakikaya..." Feyza Hanım cümlesini bitiremeden karşıdan korna çalarak gelen kamyonetle çığlığına engel olamadı. Kamyonet zik zaklar çizerek son hız üzerlerine geliyordu. Kamyonet onlardan önce öndeki arabalara çarptı ve zincirleme bir kazaya sebep oldu. Arabaların çoğu uçurumdan yuvarlandı. Aralarında Ömer'in ailesinin arabası da vardı.

-"Feyza!" Nimet Hanım arkadaşının çığlığı ile panikledi. Telefonun kapanmasıyla eşinin kolunu tuttu. "M-melih bir şey oldu." Melih Bey eşinin elini avcunun içine alıp sıktı.