Anor-Mal

Bölüm 2

Multimedia: Asena.
×××××

Gözlerim bir süre ekranda kilitli kalınca yutkundum?

Sevdiğim kız? Ne diyon olum?

Asena 💫: ne diyorsun sen ya? Kim olduğunu söylemezsen engelleyeceğim. (bende daha çocuğun ismini bulamadım dnfnxjxnzi)

Mesajı yollayıp yazmasını beklemeden internetimi kapadım ve telefonu cebime soktum.

Otobüs geldiğinde koca bir topluluk otobüse hücüm ederken bende araya kaynayıp geçmeye çalışıyordum.

The walking dead ın türk versiyonu gibiydik. Ama olsun otobüste oturmaya değer.

Bir cam kenarına oturup çantamı ve kitabı önüme, dizlerimin üstüne aldım. Otobüs haraket etmeye başladığında çantamdan telefonumu çıkartıp internetimi açtım.

05*********:Kim olduğumu niye bu kadar merak ediyorsun?

Aklıma gelen fikirle (aslında Deni-z-nin aklına geldi onu buraya etiketledim şaapalım sjdsh) cinsini falan bilmediğim çocuğu kaydettim.

Müneccim diye kaydettim.

Asena💫:  biri bana kafeden çıkmamı söylüyor, çıkmayınca kafede silahlı saldırı tarzı bir şey oluyor. Nasıl merak etmeden durabilirim sence?

Müneccim: cinsiyetim erkek bu kadarını bil yeter.

Profil fotoğrafın niye yok falan diye sormadım tabiki.

Asena 💫: Eyvallah bu bana çok iyi açıklama oldu.

Zaten erkek olduğunu demese ben kız sancaktım.

Müneccim: eyvallah mı? zjdbxmfx

Gülsem de ona karşılık olarak random atmadım. Niye atayım?

Çünkü güldün.

Asena 💫: güldük eğlendik artık ismini söyle.

Müneccim: sen eğlenmediiiin.

Asena 💫: ne istiyorsun benden? Niye mesaj atıyorsun?

Müneccim: Seninle konuşmak için mesaj atıyorum. Zor olan kızı -yani seni- sevmeyi seviyorum.

Beni nasıl sevebiliyorsun acaba?

Asena 💫: Sevicek başkasını bulamadın mı kardeşim?

Müneccim: Sevdiğim kız bana abi dedi diye ahıt yakıcam şimdi dncbdkdn

Asena 💫: kefbsjsb. Abi demedim.

Müneccim: Durağın yaklaşıyor benim yüzümden kaçırma. 10 dakika sonra tekrar yazarım ;)

Asena 💫: Yazma.

İnterneti kapatıp telefonu tekrar cebime soktum. Çantamı ve kitabımı elime alıp otobüsün arkasına ilerledim.

Etrafımdakilerin o olması nerdeyse imkansızdı. %89 yaşlı olan otobüsteydim. Diğerleri de anam babam yaşlarındaydı.

İnmek için düğmeye bastım ve otobüsün durmasını beklerken ne kadar sevmesem de direklere tutundum.

İnip eve kadar kısa bir mesafe yürüdükten sonra kapıyı tıklatıp kafamı kapının kenarında ki şeye yasladım.

Yoruldum ya. Şu bayır beni öldürüyor.

Annem kapıyı sonunda açtığında ayakkabılarımı çıkartıp içerde, köşede duran ev terliklerimi giydim. "Ölmüş gibisin?"

"Yoruldum kız. Ondandır. Ölme olsa duramazsın." kendimi salonda ki koltuklardan birine attım.

Aney dedikodum var goş.

"Oturduğum kafede silahlı adam vardı hepimizi rehin aldı sonra polis geldi ben kafeden çıktım!" hızlı hızlı bağırarak sesimi mutfağa duyurduğum da annem elinde sarı bezle geldi. "Hadi ya. İyisin ama dimi?"

"Korktum sadece." mutfağı işaret etti. "Git su iç" kitabımı ve çantamı yanıma alıp odama ilerledim. "Gerek yok. Geçti." kitabı komidine koyup çantamın içinden telefonu çıkardım. Ve çantayı yere attım.

Evin Wi-fi sine bağlandıktan sonra whatsaba girdum.

Müneccim: demek beni müneccim diye kaydettin? Sevgilim diye kaydedeceğin günler de gelicek.