Anor-Mal

Bölüm 17

HEYECAN DEMISSINIZ,EKŞIN DEMISSSINZ!

Sanirim diğer kitaplarmi okumamışsınız :)))

İyi okumalar :)

Bölüm ithafı: @sedefıl9
××××××××

(en son ne olmuştu ya? Bdkdsj)

Yaklaşık 4 gündür sabahları Akın'laydım. Yatakta çökme hissettiğimde o tarafa dönüp sarılıyordum.

Güzel yastık görevi görüyor.

Gerçi artık olmuyor çünkü annem sabahları evde oluyor. Akın'ın yastık görevini gören vücudunun yerine annemin bağıran sesini duyuyordum.

Bugün annem bağırmadı,Akın gelmedi ve Aylin dibimde müzik dinlemedi.

Bugün öğlen bire kadar uyudum. Bugün cumartesi.

Evden dışarı çıkmaktan kaçınacağım ve tek kuaföre gideceğim olağanteşem bir gün.

Gün boyu dizi izleyip,müzik dinleyip saçma danslar yaparak geçirecektim.

Aylin'i de odaya almayacağım.

Neyse ben uyandım ışte abartmaya gerek yok güneş falan zaten yok gözümü açtım etrafa bakındım sonra elime telefonumu aldım.

Bu artık huy olmuştu. Sabah sabah mesajlarımı ve bildirimlerimi kontrol ediyrodum.

Her sabah Akın'dan mesaj oluyordu.

Gece yazdığı iyi geceler ve sabah yazdığı günaydın mesajı.

Yarı uyuklar vaziyette görenin 'telefonunda özel formüller var heralde. Ya da Da Vinci'nin şifresi falan var' diyeceği şifremi girdim.

Tek gözümle mesajına cevap verdim.

Müneccim: Günaydın. 🌹

Asena💫: Sana da.

Bir kaç dakika içinde cevap geldi.

Müneccim: Ee yeni mi kalktın?

Asena 💫: Evet.

Müneccim: Seni özledim. Buluşalım mı?

Soranlar için söyliyim, sevgili değiliz.

Asena 💫: Hayır. Odamdan dışarı çıkmak istemiyorum.

Müneccim: Yarın?

Asena 💫: Bakarız.

Müneccim: Ne o babam gibi bakarızlamalar sodjsldjs

Asena 💫: Ya nlsjsdjehkck

Çevrimdışı olup telefonu kenara bıraktım. Zombi filmlerinde oynamaya hak kazanan tipim ve ben yataktan zorlukla inip banyoya ilerledik.

İşedim. Bunu da söylememe gerek yoktur.

Elimi yüzümü de yıkayıp odadan çıktım.

Diyette olduğum için masada duran püskevitleri gözden gelmeye uğraştım. Canım çekse de yememek için canla başla savaştım ve şu yulaf mı ne onu süte döküp kaşıklamaya başladım. Dirseğimi masaya yaslayıp kederli kederli bisküvüyle bakıştım.

Biliyorum sevgilim sende beni istiyorsun ama malesef.

2-3 kilo almıştım. Kilo almaya başlayınca kendimi durduramıyordum. Kiloma dönmek için de diyet yapıyorum.

Linç yemeden söyleyeyim dedim.

Kasemi makinaya yerleştirip tekrar odama ilerledim.

Erkenden kuaföre gidem de gün içinde evde olam. Gelişi güzel hazırlanıp kuaföre ilerledim.

××××××××××

"Asena!" durup arkama döndüm.

Cem?

Kaşlarımı yeni aldırdığımdan ve hassas cildime aldırmıyıp öküz gibi alan kadın yüzünden kaşlarımı kaldıramadım. Cem önümde durup koşmaktam yorulduğu için ellerini dizlerine yasladi ve eğilip nefesini düzene sokmayan çalıştı.

"Ulan. Aşırı özledim seni!" Cem doğruluğunda sımsıkı sarıldım ve bir süre öyle kaldım.

Kavgacı kişiliği vardı. Tanıştığımız ilk gün bile kavgalı dovüşlüydü. Abim yerine koyabileceğim bir insan gibiydi.

Sevgili bulup beni satana kadar tabi.

Saçlarımı dağıtınca gözlerimi devirdim. "Ayrıldın dimi? Sen beni başka takmazı. Elinin tersiyle koluma hafifçe vurdu. "Yalancılık yapma lan!" gülüp yanaklarını sıktım. Ellerimi yanaklarından çekip kederli bir ifadeyle yüzüme bakmaya başladı.

Kaşlarım acımasaydı tek kaş kaldırırdım. "Ulan be. Ben senden sonra hiç iyi işlere başvurmadım."

"Nasıl yani?"

"Kötü işlere bulaştım falan. Ben belalıyam yani!" ikimiz de kahkalar atarken sokakta olduğumuzu farkettimm "neyse benim işim var ben seni ararım. Buluşuruz." o ilerlerken arkasından elimi öpüp salladım. Sonra da kendi kendime gülerekten biraz ilerledim.

Çok değil 5 adım sonra apartmandan çıkan Akın ile karşılaştım.

Bu çocuk burada mi oturuyor? Eh, burdan çıktığına göre.

Çatık kaşlarına aynı şekilde cevap vermek isterdim. Sadece isterdim.

"Odadan çıkmayacağını söylemiştin?" sesinde sinirin haricinde hayal kırıklığı vardı. Alt dudağımı ısırdım. "K..."

"Ve onunla buluştun. Bana istemediğini söyleyerek." sinirlenmeye.başlıyordu.

"Hayı..."

"İnkar etme Asena. Alnımda enayi yazmıyor." gözlerim ister istemez alnına gidince gülmemek için yanaklarimi yemeğe başladım.

"Bu çocuğun kim olduğunu bilmiyor musun? Herhalde bilmiyorsun ki konuşuyorsun!"

İşler kızışıyor Akın. Sus.

"Peki. Bu seni ne ilgilendirir?" sinirden gülerek Saçlarını yoldu. "Ne mi ilgilendirir?! Adam pis diyorum. Iyi biri değil yani."

Derin nefes alıp onun gibi alayla güldüm. "Sen nesin peki? Fazla mı masum? E tabi birinin üzerine iddaya girmek fazla masumca dimi?! Birinin duygularıyla oynamaya yeltenmek fazla masum dimi?! Ve evet seni ne ilgilendirir? Neyim oluyorsun sen benim? Sevgilim mi? Hayır. Abim mi? Hayır. Babam mı? Hayır. Kimsin? Üzerime iddiaya girip duygularımla oynamaya,hislerimle oynamaya yeltenen biri! Kusura bakma. Kim olduğunu unutmaya başlamıştım. İyi oldu hatırlattığın!"

Alayla gülmesini izlerken kafasına yumruk atasım gelmişti. Görüştüğüm kişilere karışma hakkını ona kimse vermemişti. Beni kısıtlayamazdım özellikle hiçbir şeyimken.

"Haklısın. Ben senim için üzerine iddia ya girmiş birinden fazla değilim. Haklısın. Bundan sonra da, hayatında olmayacağım. Bundan sonra sana mesaj atarsam ağzıma tükürsünler. Güvenin sıfır. Açıklamaya bile inanmıyorsun yapacak bir şeyim kalmadı." arkasını dönüp ilerlerken olduğum yerde kaldım.

Güzel. Başlamadan bitti en azından!

Saygı çerçevesinde olan her y oruma açığım.

İçime sinmedi idare edin artık

iyi zamanlar 🌹

Kim haklı?