Anor-Mal

25.Bölüm

Sanırım bölüm yazmadıkça düşüyoruz. :(

××××××

1 ay.

Koskoca bir ay 2 3 trip atmam dışında kavgasız geçti. İstediğim hayat tam olarak bu.

Beni her halimle seven sevgilim,bozulmayan arkadaşlıklarım falan filan.

Akın hayatıma girmeden önce ne yapıyordum gerçekten merak ediyorum.

1 ay boyunca bir kere olsun durağa erken gidemedim. Sürekli uyuyor ve Akın'ı bekletiyordum.

ARTIK BUNA BIR SON!

Sabah sabah enerjik kalktım. ÇÜNKÜ GECE ERKEN UYUDUM. Her neyse konu bu değil.

Sonra normal şeyler ışte. Giyindim, tarandım falan.

Giydiğim şey de forma yani ne olsun? Odadan çıkarken beni uyandırmak için girecek olan annemle çarpıştım.

Anne yavaş.

Beni uyanık görmeye alışık olmayan annem için bir dakikalık saygı duruşu lütfen. "Seni hep bu Akın değiştiriyor diycem de o varken de erken kalkmıyorsun. Hayrola?" kafamı sağa yatırıp gülümsedim. "Aşk olsun anne! Ben ne zaman geç kalkmadım?" annem odadan çıkmam için bir kaç adım geri gitti.

"Sen 12 ye kadar uyuyorsun Asena." 12 bir de erken kalkmış halim oluyor ya, neyse.

Annemi yanağından öpüp evden çıktım.

Yani odadan kapıya kadar yürüdüm ve öyle evden çıktım.

Daha buluşma vaktimizr erken olduğu için yaylana yaylana durağa ilerlemeye başladım. Aynı zamanda Akın'ın vereceği tepkiyi düşünüp ister istemez düşünüp insanların bana deli gibi bakmasını sağlıyordum.

Durağa az kala sağa doğru döndüm. İşte, az ilerde ve karşıda dura...

Ha?

Akın olmamasını dilediğim ama arkadan Akın'a aşırı benzeyen çocuk karşısında duran sarışın ile konuşuyordu.

Sarışın kız Akın'ların okulundandı,onu biliyordum.

Onlar beni görmesede ben onları görebiliyordum. Durakta sadece onlar vardı.

Akın olmamasını dilediğim çocuk kızın yüzüne düşen saçı arkaya attı, kız da gülerek karşılık verdi.

Bir süre durup izleme kararı aldığımı söylemiş miydim?

Akın olmaması için dua etmeye başlamıştım.

Çocuk durağın az ilersindeki kahve satan yere girdiğinde koşarak kızın yanına gittim. Elim ayağım titrerken kızı sevmemiştim.

"Imm şey... Az önceki çocukla ne zamandır konuşuyorsunuz?"

Tamam umarım o değildir.

"Bundan sanane?" derin bir nefes aldım. Söylemesini istiyordum. Bi andan da kahve satan o yere bakıyordum. "Lütfen." telefonuna geri baktı "2 haftadır?" yutkundum.

O değildir.

O olmamalı.

Gözlerimi sımsıkı kapattım.

O olmamalı.

O OLMAMALI.

"Asena?" gözlerimi açıp Akın'a baktım.

İki elinde de tuttuğu kahveyle bana bakıyordu. Kız Akın'ı görünce gülümsedi.

Derin nefes al, sakin ol
Derin nefes al, sakin ol
Derin nefes al, üzülme.

SIKEYIM NEFES ALAMIYORUM.

yanımıza geldiğinde ister istemez dolan gözlerimle ona baktım.

"Asena bak yanlış a..." yüzüne tokat atmamla kızın cırlaması bir oldu.

Ona neyse artık.

"Nasıl yaptın lan bunu bana? İki haftadır!" göz yaşlarımı tutamıyordum artık. Bana bir adım atıcakken elimle onu durdurdum ve geri geri gitmeye başladım. "Sakın, sakın yanıma gelme! Duydun mu?! Sakın gelme!"

Geldiğim yolu tekrar koşmaya başladım. Akın'ın "Asena bekle!" seslerini aldırmamaya çalışarak.

2 haftadır beni beklerken bununla mı konuşuyordu? Buna mı dokunuyordu?

Bedenime kıskançlık ve sinir dalgaları yayılırken boğazım düğümlenmişti.

Nefes alamıyorum.

Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım.

İyi zamanlar 💗