Anor-Mal

Bölüm 8

AMAN ALLAHIM! Kitap tutmuş! Agagsg dkdndkf bence gayet iyi ilerliyoruuuz

Seviliyonuz lan 🌹

Multide kitabın tanıtım videosu vaar!
Bide asena var

×××××

Çantamı sıraya fırlatıp yerde doğruluk ve cesaretlilik oynayan tayfanın arasına karıştım.

"Bok beyinlim. D mi C mi?" sınıfın tinercisi Murat tek kaşını kaldırmaya çalışıp Ahmet'e baktı. "Sanane?" çoğunluk gülerken bir kaç kişi bakışlarını hiç bir şekilde benden ayırmıyordu.

Dedikodu ne çabuk yayıldı?

Bir süre sonra soru soran taraf ben, cevap vericek olan kişi bana tip tip bakanlardan birine gelince gülümsedim.

"Doğruluk mu? cesaretlilik mi?"

"Doğruluk." tekrar gülümsedim.

"Benimle ilgili son dedikodular ne?" herkes susup bize baktığında tinercinin sevgilisi (yani sorduğum kiiz) gözlerini devirdi.

"Şu karşı okulda olan Akın'ın seni kendine bağlamaya çalışması genel olarak. Şuan etraf bunu diyor da Akın inkar ediyormuş. Sanırım çok önceden girmiş iddiaya sonra iptal etmek istemiş ama ışte." hiç bir şey söylemeden önüme baktım.

Anlamadım ki!

Zil çaldığında biz hala yerdeydik ve hala oynuyorduk.

Ama aklım Akın'daydı.

"Kalkın lan." Suat hocacığımız elindeki cetveli yanımda oturana geçirince hepimiz sıralarımıza dağıldık.

Yeşim'e yerine geçmesi için yer verip o geçtikten sonra bende yerime oturdum ve dersi dinlemeye başladım.

××××××××

Okulun çıkış zili çaldığında hızla yerimden kalkıp önce sınıftan, sonra okuldan çıkmak için hızlandım.

Bir yanım 'okulun çıkışına git ve onu bekleyip gelince hesap sor' dese de diğer yanım 'salaklık yapma ve evine git' diyordu.

Evime gitme amacıyla durağa ilerledim yavaşça. Şarkının ritmiyle.

Baaazı insanlar fazla şerefsiz.

Içimden yarı mutlu şarkı söylemeye devam ettim. Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda kara bulutların üzerimizde olduğunu gördüm.

Harika. Tüm saçım bozulacak.

Bir düşünün. İki okul aynı anda çıkıyor ve %75 aynı durağa gidiyor. Dağılmış halde çokça kişi durağa ilerliyorduk.

Yağmur başladığında bir kaç kız çığlıklarla koşuşturmaya başladı. Yaani çoğu kişi.

Sırtıma taktığım çantayı kafamın üzerinde tutup adımlarımı hızlandırdım.  Görüş alanıma üstüme tutulan şemsiyenin ucunu gördüğümde durdum.

Çantamı indirip baktım.

Gayet ciddi bir ifadeyle bana bakan Akın'ı yani Müneccim cağızımızı gördüm.

Üstüme tuttuğu şemsiyenin altından çıkıp arkamı döndüm ve ilerledim.

Kolumdan tutana kadar tabi. Geri dönüp tek kaşımı kaldırıp baktım.

"Dedikoduları doğru bulmuyorsundur umarım?" derin bir nefes alıp kolumu

"Kesinlikle doğru bulmuyorum. Dedikodu yapmak kötü biş..." ani bir haraketle kendine çekip sarıldığında yutkundum.

Yüzsüz pislik.

Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım.

Bir sonraki bölüm neee olmalı??
Sizleri seviyom 🌹🌹❤