Juliet and Cinderella (GL) [Book I & II, Completed]

Chapter 43

Cindy's

Okay.

"Good morning, Cinderella!" Ang laki ng ngiti niya habang may dalang tray na may lamang pagkain. Wait. May tray ba kami? "Breakfast in bed!"

Anong meron?

Sukat doon ay may lumitaw pang isang dalaga sa tabi niya at pasimple siyang binangga sa balikat. "Mine—I mean, Cindy, good morning!" Tulad ng nauna ay may dala rin siyang tray ng pagkain. "Breakfast mo. Ako nagluto niyan."

Nanlaki yung mata ko. "Marunong ka?"

"Uh, I practiced." Ngumiwi siya. Saka ko lang napansin yung band aid na nasa daliri niya. "But I assure you that it really tastes good!"

"A-ako rin nagluto nito!" Kontra no'ng isa.

Okay.

Napahawak ako sa sentido ko nang magsimula na silang magtalo. Sumasakit ang ulo ko. "Juliet. Nikki."

"Yes?" Sabay nilang sabi. Tumingin sila ng masama sa isa't isa. Parehas na naghahamon. Juicecolored!

"Lumayas-layas nga kayo!" Bulyaw ko kaya napaigtad sila. Umirap ako at talaga namang pinanlisikan ng mata itong dalawang babaeng nasa harap ko. "Ang aga-aga pinapainit ninyo ulo ko."

"But—"

"Pero—"

"Lalabas kayo o ipapalunok ko 'yang mga tray sa inyo?" Seryosong saad ko. Napalunok sila at akmang tatalikod na. "Wait." Utos ko. Sabay naman silang lumingon at ngumiti ng malaki. Sus! Akala yata nila hindi ko sila matitiis. Asa! "Iwan ninyo yung pagkain."

Laglag ang balikat na iniwan nila ang tray at sabay na lumabas ng pinto. Nagsiksikan pa bago makaalis. Napailing na lang ako. Parang mga bata. Manliligaw ko ba talaga yung dalawang babaitang 'yon? Nakakaloka.

Sa mga makakaalam nito, iisipin siguro nilang ang haba ng hair ko dahil dalawang babae ang nagkakandarapa sa akin. Well, sinong hindi, 'di ba? Eh, ang diyosa-diyosa ko. Sinong kokontra? Wala! Dahil totoo!

Muli na naman akong napailing habang sinisimulan nang lantakan yung dala nilang breakfast. Napangiti ako nang matikman yung luto ni Juliet, in fairness, pwede na rin para sa babaeng hindi marunong magluto. Yung kay Nikki naman, well, masarap siya. Period.

Okay. Payn. Mas masarap yung foods ni Nikki. Chef yata iyon, eh.

Napailing ulit ako at natawa ng mahina. Hay. Ganda problems.

"Mahal kong pinsan, para kang praning. Nangiti ng mag-isa." Sabi ni Yanyan na sumulpot na lang out of nowhere at mabilis na nilantakan yung pagkain. "Uy, penge, ah. Yum!" Inirapan ko siya at pinitik sa noo. Napanguso naman siya habang puno yung bibig. "Aray!"

"Nagpaalam ka pa, eh, inuna mo na lamon." Umismid ako. "Sipain kita riyan, eh."

Hindi na niya ako pinansin. Buti na lang at hindi na siya sumagot at baka sa kanya ko pa ipakain yung tray kasama yung matabil niyang dila. Baka pati utak niya ipa-digest ko sa kanya.  Ako naman ay kumain na lang din habang napapaisip kung bakit ba ako napunta sa ganitong situation─sa isang nakaka-stress na situation.

Si Nikki, talaga namang nakipagmatigasan at niligawan pa rin ako kahit tinanggihan ko na siya. Gusto ko na nga siyang paslangin, eh. Si Juliet naman, nagpaalam siyang manliligaw ilang araw nang matapos ang Valentine's.

"Cindy..."

"J-Juliet?" Napakunot yung noo ko nang makita siya sa kwarto ko. Ni hindi ko man lang namalayan na may kasama na ako rito. "Anong—teka," Napailing ako. "Paano ka nakapasok? Gabing-gabi na, ah."