DHS1: Married to a Rude Guy 🚬

Chapter7

Gumising ako ng maaga para makapag-jogging sa universe. Choss!

But before that, nagluto muna ako ng yummy breakfast at kumain. Hindi ako umaalis ng walang laman ang tiyan, 'Di uso sa akin ang diet.

Tsaka isa pa, baka gumising 'yong hari at maghanap ng foods. Edi gulo at away na naman 'diba? Nakakasawa na mga dear, Swear!

*jogging-jogging*

*punas-sweat*

Pumunta ako ng park para sumabay sa mga nagsu-zumba, sa fitness house nga sana ang punta ko kaso tinamad na si ako.

Uminom ako ng mineral water after kong mag-zumba at naupo sa bench para magpahinga ng konte tapos uuwi na ko.

Ibinato ko sa basurahan ang bottle ng mineral water pagkatapos kong maubos ang laman no'n.

Tumayo na ako at sinimulan ng maglakad para makauwi na, mataas na ang sikat ng araw. Siguro mag-aalas nueba na, estimated time ko lang 'yan, wala kase ako dalang relo.

Medyo ginutom ako sa pagsu-zumba at paglalakad, tsaka kanina pa akong 6:30 nagbreakfast kaya gutom na ko.

Gano'n talaga kapag malaki ang balunbalonan, Lol!

Pumasok ako sa malapit na grocery para bumili ng makakain, para bumili na rin ng kakailanganin kong ingredient sa pagluluto ng lunch.

Konte lang bibilhin ko no, ayokong magbitbit ng marami kahit malapit na rin lang naman ang condominim building mula dito.

Saktong pagkalabas ko ng grocery na pinasokan ko ay may humarang sa akin.

Kulang nalang mahulog ko ang groceries na pinamili ko ng makita ang kabuo'an ng taong humarang sa dinaraanan ko. Jusme! Ano to, gulatan?

"Long time no see, leveon" Anas nito.

"Oh? Long time no see din, Seff" Yah right, Si seff ang nasa harapan ko ngayon.

Since our break up hindi na kami nagkita pa, wala narin naman akong planong magpakita pa sakanya dahil gusto ko na siyang kalimutan.

Pero masyadong mapaglaro nga talaga ang tadhana kaya heto nasa harapan ko siya. Kaloka, hindi ba?

"Can we talk?" Sabi niya at lumapit ng bahagya sakin.

"Ano bang paguusapan natin? Wala naman siguro hindi ba? Tapos na tayo seff, Kaya padaanin mo ako" Hinarangan niya ako at hindi pinadaan.

"Give me 30 minutes leveon, gusto lang kitang makausap. Please?" Napalunok ako at sandaling nag-isip.

"Okay, 30 minutes lang" Paniniguro ko sakanya.

Hindi ko alam pero mahirap ding tanggihan eh, i admit. I still love him kahit naka-move on na ko.

Pumasok kami sa malapit na coffee shop para doon mag-usap. Hindi ko alam kung anong sasabihin niya or paguusapan namin para dito pa niya ko dalhin.

"Anong gusto mong orderin?" Tanong niya, tinignan ko naman siya ng nakakabagot na look.

"Wala akong gustong orderin, kung may gusto kang sabihin, sabihin mo na. You're wasting my time" Prangka ko dito. Natahimik siya.

"Its about wendy, may pasa—

"So you're here para ano, resbakan ako? Okay go!" Hamon ko sa'kanya.

"Hindi naman sa gano'n. The truth is...gusto kong humingi ng sorry dahil sa ginawa niya sayo with her friends" He sigh. "May naka-kita sa inyo kagabi sa labas ng bar, its one of my friend. Kilala kita leveon, hindi mo siya sasaktan kung wala siyang—