Trying to run

Hoofdstuk 14

Een paar tellen blijven we zo staan.
Hij scheef grijnzend, ik met rode wangen en mijn armen om mijn half naakte lijf. Het word tijd om de stilte te verbrekend dus begin ik maar:

"Kan je misschien even wegkijken? Dan kan ik mijzelf weer aankleden..." begin ik ongemakkelijk.

"Ik sta wel goed zo." Antwoord Kayne.
"Het was geen vraag." Ga ik ongeduldig verder. Ik wip op mijn tenen van de ene naar de andere voet. Dat doe ik altijd als ik iets ongemakkelijk vind.

Hij laat een diepe zucht, maar doet uiteindelijk toch wat ik vraag. Snel graai ik wat kleren bij elkaar die ik vervolgens aantrek. "Klaar!" Roep ik als teken dat hij zich kan omdraaien.
Zodra ik dat roep draait hij zich gelijk om.

"Hope, ik hoorde van die opdracht en ik wilde even kijken of je in orde was."

"Waarom zou ik niet in orde zijn?" Vraag ik terwijl ik mijn wenkbrauw optrek.

"Nou, heeft hij je niet over de klant verteld?" Vraagt Kayne verbaast.
Ik schud mijn hoofd als teken dat ik geen idee heb waar hij het over heeft.

"Oh." Mompelt hij.
"Kayne, wie is die klant?" Vraag ik ongeduldig. Geduld hebben is nooit mijn sterkste kant geweest. Dat merkt Kayne nu waarschijnlijk ook.

"Nee, laat maar ik ga wel weer weg. Fijne avond Hope." Zegt hij terwijl hij richting de deur loopt.
Voordat hij de deur bereikt spring ik er snel voor. "Ja, nu ga je het me vertellen ook." Begin ik boos.

Ging hij serieus gewoon weglopen?
Sukkel.

"Oké, ik vertel het je wel.. maar als Kian er naar vraagt weet je het niet van mij. Beloofd?" Vraagt hij.

"Ik beloof het."

"De klant... Ik begin wel bij het begin.
De klant is één van de grootste drugsdealers. Heeft mega veel geld én beschikking tot alle wapens die je kunt bedenken. Hij heeft ook helemaal geen moeite ermee om mensen te vermoorden. Hij is eigenlijk concurrenten met iedereen, maar wij willen zaken met hem doen." Legt hij uit.

"Maar als hij concurrenten is met iedereen, waarom wilt hij dan zaken met jullie doen?" Vraag ik.

"Wíj willen zaken met hém doen. Niet andersom." Verteld Kayne.

"Maar als hij geen zaken met jullie wilt doen én hij heeft genoeg wapens om jullie te vermoorden, waarom komt hij dan?" Vraag ik in de war.

"Omdat wij iets hebben wat hem heel erg dierbaar is." Antwoord hij.

"Wat hebben jullie dan? Hebben jullie zijn geld gestolen?" Vraag ik.

Ik snap er helemaal niks meer van.

"Nee Hope, veel belangrijker. Wat is dierbaarder dan geld?" Vraagt hij.

"Familie en vrienden." Antwoord ik vastberaden.

"Precies." Zucht Kayne.
"Daarom hebben we zijn dochter ontvoerd."

"Hebben jullie nóg iemand ontvoerd? Hoe kan ik dat nooit gezien hebben?"
Vraag ik verrast door zijn antwoord.

"Nee. Dat is het juist Hope." Zucht Kayne. "jij bent die dochter."

Mijn vader?

-----------------------------------
Hope haar vader een drugsdealer? Cliffhanger...

Het spijt mij zo erg voor het weinig uploaden! School is voor mij nu 2 dagen begonnen... ik heb nu al huiswerk. Niet een beetje maar gewoon een hele berg! Dit is erg vervelend maar ik zal proberen zo vaak mogelijk te uploaden. Nogmaals, sorry!

Mijn andere boek 'The girl with the guns' heb ik tijdelijk van Wattpad afgehaald. 2 boeken schrijven met school, huiswerk en 4 uur dansen in de week is gewoon te veel. Dit vind ik vervelend om te doen, maar later zal het boek opnieuw geplaatst worden. Dit duurt helaas nog wel even. Sorry! (Ik zeg echt veel sorry in dit kleine stukje..)

Vragen, ideeén, tips of gewoon een leuke opmerking?
Laat het weten in de reacties!

Xxx