Orasiana

6 - Nasilayan

December 24, 2016
Oras: 6:00 ng Gabi

"Lailanie! Anak! Nandito na si Robert. Hinihintay ka na." Tawag ng kanyang Ina mula sa labas ng kanyang kwarto.

Matamang tinitigan ni Lailanie ang sarili sa vanity mirror niya. Isang magandang babae ang nakatunghay sa kanya pero walang buhay ang mga mata nito.

Apat na taon na siyang nabubuhay na parang patay. Walang pakiramdam. Walang magawa. Kontrolado ng kanyang Ama ang buhay niya at ang bawat desisyon na gagawin niya.

Mabuti pa siguro kung namatay nalang siya ng gabing iyon. Mas mabuti pa siguro kung nawala na siya sa mundo para hindi na siya makaramdam ng sakit at pangungulila.

Para siyang robot na sunod-sunuran sa mga gusto ng kanyang Ama. Kasama na doon ang pagka-engaged niya sa anak ng matalik nitong kaibigan na si Robert Faustino.

Sa tagal ng relasyon niya kay Robert na binuo ng mga magulang niya ay hindi niya ito matutunang mahalin.

Hindi siya ang isinisigaw ng puso ng dalaga. Hanggang ngayon ay si Andres pa din ang tanging lalaking minahal niya.

Pinigilan ni Lailanie ang sarili na lumuha na naman habang iniisip ang pinakamamahal na kasintahan.

Nakita niyang naghihintay sa sala si Robert paglabas niya ng kanyang silid.

Nagpaalam ito sa mga magulang niya na isasama siya sa family dinner nila at iuuwi pagkatapos para sa Christmas celebration.

Mabigat man sa kalooban ay nakiayon siya para wala nang away at pagtatalo na mamagitan sa kanya at ng mga magulang niya.

"You're lovely Lanie." Sambit ni Robert na kitang-kita sa mga mata ang paghanga sa dalaga.

"Salamat. Let's go! Tumatakbo ang oras." Walang ganang sambit niya at nagpatiuna nang maglakad palabas ng bahay.

Walang nagawa ang binata kundi sumunod nalang sa dalaga.

Tahimik ang kanilang byahe. Hindi halos nagsasalita si Lailanie. Kahit pagdating nila sa restaurant kung saan gaganapin ang family dinner nila ay nagsasalita lang siya pag may nagtatanong.

"Excuse me. I need to use the restroom." Paalam ni Lailanie sa kasama sa mesa saka tumayo at tinungo ang restroom.

Ang totoo'y gusto lang niyang makawala sa sitwasyong iyon kahit panandalian. Tinagalan niya ang paglabas sa restroom para tapos na ang mga kasama sa pagkain pagkabalik niya.

"Lanie, ikamusta mo nalang kami sa Mama mo at pakibati na rin ako sa kanya ng Mery Christmas. Sana nakasama siya sa dinner natin ngayon." Narinig niyang wika ng Ina ni Robert pagkaupo niya sa upuan niya pagkagaling sa restroom.

Isang tipid na ngiti ang itinugon ni Lailanie dito.

"Makakarating po kay Mama yong pangangamusta at pagbati niyo Tita." Wika ni Lailanie.

Nakahinga siya ng maluwag nang alalayan siya ni Robert palabas ng restaurant kasabay ang mga magulang nito.

Palabas na sila ng may umagaw ng atensyon ni Lailanie. Isang lalaki ang bumaba ng kotse at umikot sa passenger side para pagbuksan at alalayan pababa ang isang magandang babae.

Halos tumigil sa pag-ikot ang mundo ni Lailanie ng makita ang lalaki.

Hindi siya nagkakamali. Si Andres ang kanyang nakita na papasok sa restaurant na pinanggalingan nila.

May nagbago man sa pananamit niya at porma pero sigurado siyang si Andres iyon. Memoryado pa niya ang mukha ng kasintahan.

Lumakas ang tibok ng puso ni Lailanie.

Sa wakas ay nasilayan niyang muli ang kanyang pinakamamahal... pagkalipas ng apat na taon.